Wat is het toch koud buiten zeg! Naast de nachtvorst ook nog een ijskoud snijdende oostenwind. Maar het vrijwilligerswerk riep. Vanmorgen trof ik bij aanvang van mijn zwerfvuil opruimactiviteiten achter onze woning een dode kat aan. Het beest moet daar de hele nacht gelegen hebben, want de vacht was wit uitgeslagen van de nachtvorst. Aan een toevallig passerende buurtbewoonster vroeg ik of ze de kat herkende. "Nee", zei ze, "maar mijn hond zal het erg fijn vinden want die heeft een hekel aan die beesten". Ik dankte haar voor haar interessante informatie en schoof het dode beest voorzichtig in een vuilniszak. Ik zag geen verwondingen, al moet ik zeggen dat ik hem niet omgedraaid heb. Het karkas paste niet in de zak vanwege de staart. Ik durfde de staart niet te buigen, omdat ik er vanuit ging dat ie dan zou afbreken. Leek me een naar geluid om te horen. Ik heb bij een buurtbewoner, waarvan ik vermoed dat ze de eigenaar is, een briefje in de bus gedaan.
Ps. Tegen het eind van de middag vernam ik dat de kat inderdaad van de buurtbewoner is. Hij is inmiddels opgehaald.
