Zo vaak heb ik niet gesolliciteerd. Meestal werd ik gevraagd voor een kennismakingsgesprek. Vaak door de klant waarvoor ik op dat moment werkte. Eigenlijk niet netjes van zo'n klant, maar ik vond het wel altijd leerzaam zo'n gesprekje. Gewoon om bij te blijven, en die rare vragen te beantwoorden, zoals : "wat zijn je sterke en wat je zwakke punten?" De laatste worden vaak gebruikt om je af te serveren. Men verwacht van een sollicitant in het algemeen dat hij eerlijk is, maar het is een aantal keren gebeurd dat de zaak op dat moment er slecht voor stond en dat die situatie doodleuk verzwegen of ontkend werd. De kans was groot, dat ik aan boord van een zinkend schip zou stappen.
Als ik zelf schriftelijk gesolliciteerd had, maakte ik zelf een selectie van de reacties. Een foutieve tenaamstelling was al voor mij aanleiding om de brief ongeopend in de open haard te gooien. Ik typeerde het bedrijf dan als 'Geen oog voor details en geen betrokkenheid met haar personeel'.
Eén keer ben ik in de fout gegaan. Ik kwam bij een slachterij terecht. Daar bleek men niet alleen in de slachterij, maar ook 200 meter verderop op kantoor waar ik werkzaam was over lijken te gaan. Het dienstverband was van zeer korte duur : 8 maanden. Weer wat geleerd.
