 |
| Oeps! In mijn goede kleding.... |
Op het werkeiland zag ik iemand in weer en vooral wind sleutelen aan zijn BMW. Hij had wat schade aan de voorzijde van de carrosserie. De sleutelaar was dik gekleed en had paarse lippen en handen met knalrode knokkels. Er was een tijd dat ook ik met kouwe klauwen in een schuurtje aan mijn brommer sleutelde. En dan gebeurde het dat de steeksleutel losschoot en ik met mijn koude knokkels langs het frame knalde. Op zo'n zeer pijnlijk moment kon ik het hele Wilhelmus vloeken, maar mijn lieve mamma was in de buurt. En die vond vloeken niet netjes.
Vanmiddag heb ik de CBX op de hefbrug gezet en hem omhoog geblazen. In een comfortabel warme omgeving heb ik eerst het achterwiel en daarna de oude remschijf verwijderd. Ik heb direct de remklauw met dubbele zuiger gecontroleerd. Het viel mij direct op, dat er zo goed als nieuwe blokken opzaten! Zoals gezegd gebruik ik de achterrem zelden en was er verder niets dat een extra controle eiste. De klauw werkte vrij soepel, zodat ik de zuigers niet hoefde te demonteren. Wellicht heeft de vorige eigenaar een tijd met ijzer op ijzer rond gereden, gezien de staat van de oude schijf.
 |
| Vetvrij maken |
De vervangende schijf heb ik zonder problemen gemonteerd. de afdrukken op de plaatsen waar de nokjes komen, waren nog goed zichtbaar. Ik heb het wiel gelijk maar flink schoongemaakt. Vooral de kettingkant was behoorlijk vettig. Dus het tandwiel eraf en aan de slag. Met een, volgens mij oude, doek en wat terpentine heb ik het kettingvet weggepoetst. Voor het spannen van de ketting heb ik de schuifmaat gebruikt. Normaal staan merktekens op de achtervork, maar die zijn bij de CBX niet te zien. De montage was zo gepiept. Goed gereedschap is het halve werk. Ook al gebruik de achterrem nauwelijks, het is toch een veilig gevoel als je weet dat ie goed werkt.
