 |
| Ga ik dat halen? |
Vrijdag 21 december heb ik weer een afspraak bij de fysio. Het herstel van mijn gescheurde biceps verloopt moeizaam. Door onverwachte bewegingen 's nachts in bed (en dan heb ik het dus echt niet over seks!) gaat het vaak mis. Even de deken optrekken of wegslaan, me omdraaien enz. in mijn slaap maken dat ik opeens klaar wakker ben van de pijn. Laatst had ik Fenna aan een leren riem. Toen ik de riem heel even met mijn rechterhand vasthield, om een sleutel uit mijn broekzak te pakken, gaf ze onverwacht een lichte ruk. Het leek wel of de wereld verging. Ik zakte bijna door de grond van de pijn. Gevolg is wel dat door die akkefietjes de genezing behoorlijk vertraagd wordt. De oefeningen die wij doen kan ik helaas niet thuis alleen doen. De fysio pakt bijv. mijn schouder of elleboog flink beet en dan moet ik mijn arm bewegen. Ik kan wel alleen bepaalde bewegingen maken om de arm 'bezig te houden', zonder dat ie pijn doet.
Inmiddels heb ik de handigheid met mijn linker arm en hand flink vergroot. Van origine ben ik linkshandig en dat heb ik altijd stiekem wat bijgehouden. Dus vandaar dat ik wel kan blijven sleutelen.
Vrijdag dus weer terug. Of moet ik zeggen 'Misschien vrijdag"? Want er zijn mensen die beweren dat de wereld die dag vergaat. Als die voorspelling gaat uitkomen, zou dat erg jammer zijn. Vrijdag is voor Mike patatdag. Dus dat is sneu voor hem, aan de andere kant scheelt het wel weer in de frituurlucht in huis. Zelf hebben wij voor de dag erna een mooie Kerstwandeling gepland. Misschien gaat die door een heel ander landschap dan we nu verwachten. We laten ons maar gewoon verrassen.
