"Hé Willem, ben je nog naar de bijeenkomst geweest voor Vrijwilligers in het stadhuis?", vraagt hij lachend. Nee dus. Ik heb daar geen zin in. Als vrijwilliger heb ik toch al een haalfunctie en voor deze bijeenkomst moest ik me opgeven. Geen uitnodiging, wat een leuk gebaar geweest zou zijn, maar zelf er achteraan gaan. Als vrijwillige zwerfvuil opruimer heb ik mijn verwachtingspatroon naar nul teruggebracht. Ik doe het werk gewoon voor mezelf, al denken sommigen van niet. "Je moet je werk wel goed doen jôh!", hoor ik soms en krijg dan te horen waar in de wijk nog meer zwerfvuil ligt. Maar ja, ik ben vrijwilliger en niet in dienst van de gemeente. En als ik zeg "Steek zelf eens de handen uit de mouwen", dan dreigen ze mijn baas even te bellen. Hahaha, ze doen hun best maar.
Het afgelopen jaar heb ik een paar beslissingen genomen. Ik heb bepaalde gebieden afgestoten. Daar viel geen eer te behalen en was geen medewerking van verantwoordelijken of bewoners. Dus ruim ik daarom o.a. niet meer rond de basisschool De Sluis het zwerfvuil van de kinderen op. Dat mag de school zelf doen. Het zelfde geldt voor een bepaalde parkeerplaats, waar steeds dezelfde mensen de boel vervuilen.
Dat geeft weer lucht om op andere plekken te gaan opruimen, waar het wel zinvol is.