
In de test wordt ook geschreven over een nare frituurgeur, veroorzaakt door oud frituurvet. Die herken ik ook vaak. Niet alleen bij oliebollenkramen, ook bij snackwagens en -bars. Op die geur alleen al gaat mijn maag dusdanig reageren, dat mijn trek opeens over is.
Zelf heb ik dit keer de oliebollen bij bakkerij Prins gekocht hier op het industrieterrein Noordersluis. Toen ik tegen elf uur aankwam. Stond een rij klanten, waarvan de laatsten nog net in de hal stonden. Nadat ik me als laatste had toegevoegd aan de rij wachtenden, kwamen steeds meer klanten. Binnen vijf minuten was de rij twee keer zo lang geworden. Ik ging voor de oliebillen met en zonder 'krenten'. Na zo'n tien minuten wachten was ik aan de beurt. De bediening was vlot en vriendelijk. Het enige wat ontbrak was het gebruik van handschoenen. Een kwestie van hygiëne. Voor de totaal 24 oliebollen moest ik 15 euro betalen. Dat liever dan al dat gedoe om ze zelf te gaan bakken. Die tijd heb ik gehad. Thuis heb ik er een geproefd en die smaakte wat mij betreft naar meer. Niet vettig, niet droog en verder een lekkere doorhapper. Een 8 wat mij betreft. Maar smaken verschillen, want Fenna gaf hem een 12.
Sonja is nu ananasflappen aan het bakken. Dat is ook het enige wat we zelf thuis nog doen. En uiteraard wat snacks in het frituur gooien. Vanavond wordt het druk en hopelijk gezellig, want Mike komt met een paar vrienden thuis de jaarwisseling vieren. Vanuit Lelystad Haven : Fijne jaarwisseling!