Kwaliteit

In een huis aan huis krantje staat een grote advertentie van de voetbalvereniging SV Lelystad. Toen ik de advertentie zag, viel me gelijk iets op. De datum van de wedstrijd. Vandaag, woensdag, is het de 30ste. Verderop in de tekst blijkt de wedstrijd zoals gewoonlijk zaterdag a.s. te moeten zijn. Jammer dat niemand zo'n paginagrote (en dus kostbare) advertentie even controleert alvorens deze te laten opnemen. Over zulke grote letters en cijfers lees toch niet gemakkelijk heen? Bij veel bedrijven laat men de correspondentie door anderen lezen / controleren alvorens ze de deur uitgaat. Het zijn per slot van rekening visitekaartjes, nietwaar? Volgende keer beter.

Sport en zelfbeheersing

Naar eer en geweten : ik heb me op het sportieve vlak slechts één keer laten gaan. Dat was tijdens een partijtje voetbal in het jaar 1969. Ik beschikte over een goede passeer-techniek mag ik wel zeggen. Maar die werd mij toch wel noodlottig. Het begon met eenvoudig pootje haken als ik een tegenspeler was gepasseerd. Maar ik leerde die overtreding te ontwijken. Gevolg was dat uiteindelijk de zogenaamde doodschop uit de sporttas werd gehaald. Gewoon een keiharde trap tegen de enkels. Dat overkwam me voor het laatst toen ik op de kazerne een wedstrijd speelde. Soldaat Van der Laan (toen spelend voor Cambuur) deelde mij zo'n doodschop uit. Hoewel ik na die schop slecht ter been was, ben ik toch in het veld gebleven. Totdat ik de dader een nog hardere doodschop gaf. Ik hoorde zijn enkel kraken en de pijn schoot zelfs door mijn voetbalschoen. Zoals een voetballer betaamde, stortte hij luid kermend tegen de groene kazernezoden. Ik liep naar hem toe en boog over hem heen. Toen hij zijn ogen opendeed en mij zag staan grijnzen, moest ie lachen als een boer met kiespijn. Samen verlieten we hinkend het veld. Voor mij was het mijn laatste voetbalwedstrijd. Ik beperkte mijn sportactiviteiten sindsdien tot het volleybal. Met die sport heb ik nooit iets naars meegemaakt. Afgezien van een belangrijke topper verliezen.

Iets blauws in de tuin

Na het geel was er vanmiddag iets blauws in de tuin te zien. Geen politieagent of zo. Dit keer een bekend vogeltje, namelijk een huis tuin en keuken parkiet. Aan het verenpak was te zien dat het arme beestje het koud had. En dat niet alleen, het had honger als een paard. Het was zo hongerig, dat het niet eens wegvloog toen ik van dichtbij een foto maakte. Later, toen ik terugkeerde van een fietstochtje, was de kleine blauwe zaadslikker gevangen door Mike en zijn moeder. Het dankbare beestje heeft Sonja diverse keren flink gebeten. Tot bloedens toe. Dat zou deze blauwe jongen niet in zijn hoofd durven halen. "Bijt niet in de hand die je voedt", zegt men. Maar Mike en Sonnepon gingen toch een kooitje regelen voor het venijnige beestje. Dus is er voor mij misschien ook nog hoop.
De wever, dat gele vogeltje, hebben we niet meer teruggezien. Waarschijnlijk is ie van de kou omgekomen of misschien gevangen. Omdat de import van exoten verboden is, brengt zo'n beestje aardig wat op. Deze blauwe grasparkiet niet. Je kan voor dat geld niet eens een braadkuiken in de aanbieding kopen.

Langs het Woonhavenpad -2-

Mooie stek

De eigenaren van de woonschepen die daar liggen hebben elk zo hun eigen manier om hun ligplaats in te richten. Daarbij heeft de een wat meer oog voor uitstraling dan de ander. Sommige plaatsen liggen er erg mooi en verzorgd bij (zie foto). Andere minder of zelfs slecht tot verpauperd aan toe (geen foto). Op veel schepen wordt in het koudere seizoen met hout de boel op temperatuur gehouden. Op veel plaatsen is dan ook een houtstapel te zien en op de betreffende drijvende woningen een stalen rookgasafvoer. Maar er wordt ook andere soorten brandstof gebruikt, die wat minder heisa in de vorm van zagen en hakken geven, zoals olie en gas. Omdat het akkerveld tegenover de ligplaatsen 's winters kaal is, heeft de koude wind flink vat op schepen en arken. Komt bij dat we het ook hebben over vaak stalen casco's die in het (koude) water liggen. Al met al een koude boel. 's Zomers ruist op de akkervelden voornamelijk het mais. Dat geeft direct een heel ander gezicht op het pad. Per saldo is het Woonhavenpad best wel een leuk plekje om op het water te wonen. Het is ook de vaste fietsroute tussen de wijken Haven, Botter en Tjalk en uiteraard verder naar het centrum van de stad. Dus vlakbij winkelcentra. En echt stil is het er ook niet, vooral vanwege het drukke fietsverkeer waarvan scholieren de hoofdmoot vormen. Alleen 's avonds en 's nachts. Dan ligt het pad er behoorlijk verlaten bij. Misschien heeft een aantal bewoners om die reden een grote hond.

Militairen bij de Noordersluis

Gistermiddag is een groep militairen met pantserwagens neergestreken bij de Noordersluis. Het betreft een oefening. Aan beide zijden van de sluis is radar opgesteld, die op grote afstand bewegingen op het water kan detecteren. Her en der zijn schuilplaatsen ingericht, want de mannen mogen ook slapen. Dat is in zo'n pantservoertuig een ware straf, dus liever buiten. De groep komt uit Havelte en de oefening zal zo'n drie dagen gaan duren.

Doe Het Zelf sterilisatie

Volgens een Argentijns onderzoek kunnen mannen die gebruikmaken van Wifi hun vruchtbaarheid verliezen. De straling zou volgens de Argentijnen het mannelijk zaad doden. De onderzoekers namen bij zo'n 30 gezonden mannen sperma af (lijkt mij dat die mannen dat zelf hebben gedaan, tenzij...). Ze plaatsten een deel daarvan gedurende vier uur onder een laptop, die via wifi verbonden was met internet. Ter vergelijking werd een ander deel onder een laptop zonder wifi gelegd. Wat bleek? Zaadcellen die waren blootgesteld aan wifi waren minder beweeglijk en vertoonden zelfs drie keer vaker dna-schade. Volgens de onderzoekers een gevolg van de elektromagnetische straling die vrijkomt bij wifi. Een laptop met een wifi-verbinding kan je als man daarom maar beter niet te dicht bij je geslachtsorgaan houden, zo suggereert de studie. Is er nu paniek in de tent? Nee hoor, het is maar een onderzoekje voor de wetenschap.... Nu zal een aantal mensen direct roepen : "het zit gewoon tussen de oren!" Maar dat is dit keer echt niet zo. Dat zaad zit echt ergens anders.
Had ik nu maar even gewacht met mijn sterilisatie. Zo'n laptop op mijn kruis is minder erg, dan dat vlijmscherpe scalpel en die gloeiende pook waarmee de  volop grijnzende vrouwelijke chirurg mijn dierbare zaadjes levenslang heeft opgesloten.

Langs het Woonhavenpad

Geregeld fiets ik over het Woonhavenpad naar en van het centrum van Lelystad. Het pad loopt langs het Havendiep, een aftakking van de Lage Dwarsvaart, die via de Noordersluis op het Markermeer aansluit. Het Havendiep loopt dood bij de wijk Tjalk. Zoals de naam aangeeft ligt langs het Woonhavenpad een groot aantal woonschepen / -arken. Aan de andere zijde bevindt zich akkerbouwgrond. Zodra ik de hoge fietsbrug over de Lage Dwarsvaart ben gepasseerd, kom ik beneden aan het begin van het Woonhavenpad een bordje tegen, dat mij doet glimlachen. Het woord "auto's" staat namelijk tussen aanhalingstekens. En als een woord tussen aanhalingstekens staat, dan bedoelt men het in dit geval niet letterlijk. Dus de voertuigen die je daar kunt tegenkomen lijken op auto's, maar zijn in werkelijkheid......? Daar had men natuurlijk gewoon het woord motorvoertuigen moeten gebruiken. Er rijden daar namelijk o.a. ook vrachtwagens (soms), busjes en motorfietsen. Het (fiets-)pad is nog niet zo lang geleden hier en daar verbeterd. Maar het glimlachen om dat bordje vergaat me weldra. Er zaten lange tijd veel gaten en scheuren in het wegdek. Helaas heeft men ook ie laatste keer weer half werk afgeleverd. Voor een deel is dat alsnog hersteld, maar op een aantal plekken is de aansluiting tussen de drempels en het asfalt rampzalig. Ze vormen ware aanslagen op menig stuitje en op de velgen en banden van de (brom-)fiets. Ook bij de brug verderop, bij de Waterland, bevindt zich een klein 'ravijn'. Met wat teer of ander elastisch vulmiddel is zo'n gleuf eenvoudig te dichten, lijkt mij. Dan kan de boel ook nog uitzetten en krimpen. Langs het Woonhavenpad is meer te zien. Maar daarover een andere keer.

Gewoon doorgaan

De Amerikanen hebben voor Thanksgiving weer flink met dollars gesmeten. Gemiddeld is per Amerikaan 400 dollar besteed. Dat is totaal meer dan 50 miljard dollar! Onvoorstelbaar. Niet alleen qua hoogte, maar ook vanwege de financiële crisis. Ik verbaas me al jaren over dat typisch Amerikaans gezinsoverleg met de centrale vraag : "Welke rekeningen gaan we deze maand betalen?" Is het zo erg met die Amerikanen? Jawel! Veel 'doorsnee' gezinnen hebben enorme schulden, die oplopen tot zo'n 40.000 dollar. En dan heb ik het niet eens over een hypotheek, maar leningen via creditcards. Daar schijnt de gemiddelde Amerikaan er 12 van te hebben. Blijkbaar is er geen BKR of zo. Ook hiervoor geldt dat Amerika het land is van de onbegrensde mogelijkheden. Hier zeggen we : De huid niet verdelen eer de beer geschoten is of de tering naar de nering zetten. Kortom, Amerikanen leven op zeer grote voet. Indruk maken bij anderen en doen alsof je het zo goed doet. Dus heb je drie of vier auto's voor de deur, een boot, alle moderne snufjes in huis, koop je je dagelijks een slag in de rondte en ga je vreemd, zodat iedereen kan zien dat het goed met je gaat. Tel daarbij op de geldverslindende oorlogen die het land voert. Niet verwonderlijk dat er een financiële crisis ontstaan is. De dollarmachines draaien volop. En het moet nog Kerst worden. Gelukkig hebben wij geen dollar, maar de Euro. Huh..?!

Rare Chinezen?

Een Chinees bedrijf gebruikt in haar werving en selectie procedures voor nieuw personeel sinds kort sterrenbeelden. Voor het geven van Engelse lessen aan Chinezen wil het bedrijf bij voorkeur Steenbokken en Vissen. Van het sterrenbeeld Steenbok willen de Chinezen het type 'geit aan de ketting'. Niet de berggeit, want die is veel te ambitieus en wil alsmaar hogerop en meer geld. De ketting-geit is een meer berustend type, dat zonder gemekker doet wat haar gevraagd wordt (vreten kreng!). Vissen zijn ook welkom. Ze zijn weliswaar wereldvreemde dromers, maar erg hulpvaardig ingesteld. Anderen mogen van de Chinezen ook wel solliciteren, maar Schorpioenen en/of Maagden maken geen enkele kans. Schorpioenen zijn volgens de Aziaten over het algemeen 'sterke persoonlijkheden'. Uit het Chinees vertaald :  Schorpioenen in een bedrijf zijn hufters. Maagden zijn volgens de Chinezen te wispelturig en veel te kritisch, terwijl ze gewoon moeten lesgeven.
Toen ik dit las, herinnerde ik me opeens dat in veel bedrijven Kwallen werken. Maar dat zal wel komen omdat veel PZ functionarissen niet op de hoogte zijn van het fenomeen sterrenbeeld. Andere Chinese bedrijven gebruiken fysieke kenmerken. Eén zo'n kenmerk is symmetrische borsten...... En nee, het is geen fabriek in bh's en/of bikini's.

Flevopolder in het nieuws

In Almere is een zwarte piet mishandeld door een ander donker iemand. De laatste trok eerst de pruik van ZP's hoofd en gaf hem vervolgens een ferme kopstoot. De dader is een voetballer, die onder de roet een scheidsrechter meende te herkennen. Zeggen ze.
In Lelystad heeft een buurthuis een stel allochtonen getinte Nederlanders de toegang geweigerd. Ze beweren dat de blanke portier op last van de gemeente handelde. Dat wordt uiteraard ontkend door de blanke wethouder. De kwestie wordt nader onderzocht. Hopelijk door zowel blanken als getinten. Waarom moet die huidskleur eigenlijk genoemd worden?
De Flevopolder zit nog eens zes jaar opgescheept met dubbele pettendrager Tiesinga.
In de Flevopolder kunnen duo-reizigers gratis mee met het OV behalve in Almere. Voor alle duidelijkheid : Ik heb daar niets mee van doen gehad en ik beschouw het als slecht nieuws.
Er zijn natuurlijk weer in de polder diverse hennepplantages opgerold en veel alcoholisten achter het stuur vandaan getrokken. Relatief gezien zijn de meeste dronkaards op Urk aangehouden. Maar dat komt omdat christenen niet mogen liegen.
De Aviodrome is failliet verklaard.
Is er ook nog leuk nieuws te melden uit de Flevopolder? Ja, de Aviodrome blijft gewoon geopend en de Ketelbrug niet.

Door de knieën

In de jaren 70 gingen wij net als velen door de knieën. Wie niet voor ouderwets en/of achterlijk uitgemaakt wilde worden, moest op z'n minst één kleed geknoopt hebben. Wij hebben in onze jonge onschuld daaraan meegedaan. We hebben een hoogpolig tapijt van zo'n 2 bij 2 meter geknoopt. Wat een werk was dat zeg! Dat noemde men toen een hobby. Voor mij was het een regelrechte straf. En of dat niet genoeg was hebben we ook nog een wandkleed geknoopt. Op dat witte kleed stonden twee prehistorische beesten afgebeeld. Die moesten met bruine woldraden worden geknoopt. De twee hadden een heel lange nek, waarschijnlijk bedoeld om ons nog langer op de knieën te houden. Die nekken korter maken mocht niet, want de afbeelding was nogal bekend. De afdrukken van het kale kleed staan nu nog in mijn knieën. Tussendoor moest de hele woning van groezelig wit in bruin met oranje en later in blauw met gebroken wit (bleek later hetzelfde als groezelig wit te zijn) geverfd worden. Toen was het weer mooier om onbehandeld materiaal te zien (afbranden en krabben) en kwamen schroten het huis binnen. Sommigen hadden dat spul overal opgetimmerd. Zelfs op het konijnenhok in de tuin. Arm konijn (te lange spijkers). Toen moesten de schroten eraf. Na het plamuren moesten de wanden met die speciale Histor aanbieding in Mediterraan geel en Middellandse Zee blauw getjet worden. Onze Noord Afrikaanse kennissen vonden het prachtig. Wij niet, maar we deden maar alsof. Na de schroten kwamen de steenstrips. En niet te vergeten de plavuizen. Aan een gewoon gezinsleven kwamen we nauwelijks toe. Uiteindelijk zijn we definitief door de knieën gegaan en hebben de trends gelaten voor wat ze zijn. Gewoon wit met hier en daar een restje van toen. Om alert te blijven. De kozijnen zijn inmiddels van kunststof. Een goede smoes om niet te hoeven schilderen in een andere kleur.

Een Polen-hotel in Dronten

In de gemeente Dronten wil men een Polen-hotel in het leven roepen. Als het aan B&W van Dronten ligt, worden daar zo'n 300 Polen in opgeslagen ondergebracht. De bewoners van de direct omliggende woningen verzetten zich tegen het plan. Polen worden hier door brave burgers geassocieerd met dronkenschap, diefstal (vooral rond de tijd dat ze even naar Polen teruggaan), asociaal rijgedrag en andere vormen van overlast. Werkgevers daarentegen zijn zeer positief over de Polen. Ze zijn harde werkers en spotgoedkoop. Stel er komen straks ook Roemenen naar de polder. Komt er dan ook een Roemenen-hotel? En dan zijn er nog andere nationaliteiten die graag naar Nederland komen. Ooit waren er Indo-hotels. Niet lang, want Indo's moesten integreren. Dus die zaten al snel in een woning. Molukkers niet. Die waren gehuisvest in barakken en weigerden (terecht) uit principiële overwegingen.  Dus werden die barakken niet meer onderhouden, in de hoop dat de Molukkers dan wel zouden vertrekken. Zo doet men dat hier. Turken en Marokkanen kwamen eerst in schuren en kassen terecht, maar werden later ook een beetje als gewone mensen behandeld. Ze kregen een gewoon huis. Op het Werkeiland vormden een aantal barakken een Slowaken-hotel. Dat hotel werd alsmaar kleiner, want de Slowaken waren die barakken onder barre omstandigheden (maar heel goedkoop!) zelf aan het renoveren. Maar ze mochten in principe natuurlijk niet in zo'n warme, gerenoveerde barak verblijven. Afgezien van het bouwlawaai (ook in de weekenden, want ze hadden toch niets te doen) en veel bouwafval als zwerfvuil, viel het verder met de Slowaken mee.
Slavernij in een modern jasje. Na de Negerhut van Oom Tom, nu dus de Polen-hut van Oom Aat (de Jonge, burgemeester van Dronten). De tegenstanders willen harde afspraken met B&W van Dronten om mogelijke overlast te voorkomen. Onlangs is in de Achterhoek een biggen-hotel afgebrand met ruim 400 bewoners erin. Triest. Waarom zoveel levende have in één gebouw? Dat is schreeuwen om ellende.

Stralingsgevaar

Eind oktober moest een aantal mensen van een camping in Zeewolde vertrekken. Het kampeerseizoen was ten einde. De gasten vonden dat erg jammer, want de camping was hun toevluchtsoord. Ze vonden daar de rust die ze hard nodig hadden, omdat ze overgevoelig zijn voor straling. Het betrof mensen die aan Elektro HyperSensitiviteit lijden. De straling komt niet alleen van elektrische apparatuur, maar ook van mobieltjes, zendmasten, elektriciteitskabels enz. Ze zijn overgevoelig voor elektrische- en/of elektromagnetische velden. De klachten zijn niet nieuw, al behoort Nederland wel tot de landen die er niets mee heeft. 'Het is nooit wetenschappelijk bewezen', aldus de overheid. Er zijn wetenschappers die beweren dat het ziekteverschijnsel tussen de oren zit. Anderen stellen de patiënten in het gelijk. Opvallend is dat er Europese landen zijn, die het stralingsgevaar en de mogelijke ziekteverschijnselen als gevolg van een elektroallergie wel erkennen. Zelfs het Europese Parlement heeft een resolutie over de risico's van elektromagnetische velden. Maar Nederland doet daar niets mee. De verschijnselen bij EHS-patiënten variëren van hoofdpijn en misselijkheid tot depressies, slapeloosheid en klachten over huiduitslag, gezwollen oogleden en concentratie- en slaapproblemen. En dat zijn niet alle klachten.  Het zijn vooral ouderen en dan ook nog veel vrouwen die klachten hebben. Landen die de risico's serieus nemen, waarschuwen voor de gevaren van het gebruik van bijv. mobieltjes. In Engeland wordt vooral de jeugd afgeraden gebruik te maken van mobiele telefonie. Maar in ons land blijft het stil. De diverse onderzoeken in ons eigen land waren alles behalve volledig en betrouwbaar, aldus de tegenstanders, en vaak uitgevoerd door instanties die afhankelijk zijn van de overheid. De Nederlandse overheid zelf heeft ook een groot belang in bijvoorbeeld de (umts)zendmasten. Er worden allerlei producten op de markt gebracht om mensen tegen het stralingsgevaar te beschermen. Maar geen van die producten heeft de toets der kritiek kunnen doorstaan. Weggegooid geld dus. Rest nog een therapie (cognitieve gedragstherapie), die de patiënten moet leren hun gedachten aan te pakken, die bij hun klachten een rol spelen. Of dat de klachten zal doen verminderen dan wel wegnemen is nog maar de vraag. De mensen die de camping in Zeewolde moesten verlaten, hebben gelukkig vrij snel elders onderdak kunnen vinden.

SV Lelystad A3 verplettert Barneveld A3

Boris : 10-0

Mick scoort 12-0

Levi scoort alsnog : 7-0

Alex looft De Heer : 11-0

Mahyar : 1-0

Ambrish 3-0

Martijn 4-0

Mike 13-0

De laatste wedstrijd van de succesvolle reeks van de SV Lelystad 67 A3 werd een waar doelpuntenfestijn. Tegenstander SDV Barneveld A3 werd met dubbele cijfers van het veld geveegd : 13-0!Vanaf het beginsignaal, met Levi weer in de selectie en Ethan geblesseerd als toeschouwer, trok SVL ten aanval. Met goede combinaties en dito opbouw met veel ballen over de vleugels werd Barneveld op eigen helft vastgezet. In de 11e minuut was het Mahyar die de score voor SVL opende 1:0. Een minuut later trof Martijn de paal, maar in de rebound wist de attente Mahyar de 2:0 op het scorebord te zetten.
Ruim een minuut na deze treffer was het Ambrish die de bal beheerst binnenschoot : 3-0. Gezien het rappe tempo waarin de doelpunten vielen, begon het publiek stiekem in een wonder te geloven. Immers, als SVL 21 keer zou scoren, dan zou de A3 alsnog kampioen worden. Maar even stokte de productie. Slechts zo'n 12 minuten. Toen kwam de doelpuntenmachine weer op gang. Een goed genomen vrije trap van Marco werd door Martijn binnen gekopt. Vijf minuten later constateerde de zeer strak fluitende scheids een overtreding binnen de 16 meter : strafschop. Danny verzilverde de penalty beheerst : 5-0. Na ruim een half uur spelen, maakte Levi zijn rentree. Hoewel SVL nog goede kansen kreeg, bleven meer treffers uit.
Na rust zette SVL het fraaie spel voort, met direct kansen voor zowel Levi als Ambrish. Niet veel later caramboleerde de bal na een schot van Ambrish tussen de paal en de keeper van Barneveld, maar de bal weigerde het doel in te rollen. Pas (ja, ja, we werden veeleisend) na een kwartier spelen wist Ambrish de 6-0 te maken. Tien minuten later was het Levi die voor de keeper opdook, uitgleed, vliegensvlug herstelde en alsnog de 7-0 scoorde. Alles en iedereen dat SVL was genoot zichtbaar van de suprematie van de A3, die de sterren van de hemel speelden. ook al was het overdag met een flauw zonnetje. Reden voor trainer Ronald om voor een flinke vleug slagroom over al dit lekkers te zorgen. Met nog ruim een kwartier te spelen, koos Ronald voor een fantasieopstelling. Met gevolg dat keeper Boris in de spits kwam te staan. Boris had weinig tot niets te doen gehad, maar was blijkbaar wel heel erg gretig geworden. Hij bleek zelfs over een waar Tor-instinct te beschikken. Nadat Mick nog overschoot, was het Boris die binnen 6 minuten een heuse hattrick scoorde! Twee met de voet en een met het hoofd : 8, 9 en 10-0! "Tijd voor een andere spits", zo riep trainer Ronald geregeld. Gevolg was dat ook Alex en Mick hun doelpunten konden meepikken : 12-0. Mick loste vervolgens Leon in het doel af en Ronald stuurde verdediger Mike naar voren. In de slotminuten kopte Mike fraai bij de verste paal de 13-0 binnen! "Wie heeft er nog niet gescoord?", vroeg Ronald nog. Het was erg opvallend, dat het hele elftal in de fantasieopstelling nog meer opleefde. De lol straalde er vanaf. Men gunde elkaar de doelpunten van harte. Een prachtige afsluiting van een helaas kort, maar zeer succesvol seizoen. SV Lelystad '67 A3 is ongeslagen tweede geworden, omdat het doelpuntensaldo van SDC Putten met 7 doelpunten beter is. Niettemin, bedankt voor het sportieve aantrekkelijke voetbal, mannûh! Voor de A3 is het seizoen al afgelopen. Is er nog leven na het voetbal? De tijd zal het leren.

Een appelboom

Zoals afgesproken kon ik vanmorgen mijn appelboom gaan ophalen. Die heb ik gekregen voor mijn inspanningen van de afgelopen plukperiode. Ik hoefde niet extra vroeg uit de veren, want ik kon vanaf 9.00 uur terecht in de boomgaard. Zo'n ritje gaf me direct weer een wat speciaal gevoel. Na aankomst bleek ik de eerste te zijn. Een tweetal studenten was bezig met het rooien van de bomen. Een wat vreemd gezicht als je beseft hoeveel fruit daar nog niet zo lang geleden aangehangen heeft. Wat ook vreemd overkwam was de kaalheid van de boom. Die ken ik alleen met blad en appels. Men had de bomen al gesnoeid, zodat ik geen last had van lange takken. Ik heb de boom op de dakdragers gebonden, samen met de bijgeleverde paal. De boom komt in de tuin te staan van Robert en Carina. Komend jaar zullen er nog geen appels aan hangen, maar daarna.... Op termijn zou het leuk zijn hen te trakteren op een appeltje als ik er niet meer ben. En Puk heeft tenminste een fatsoenlijke boom om zijn poot tegen op te tillen. Iedereen tevreden, lijkt me.

Niet naar Curaçao

Hè, wat jammer! Op een aankondiging las ik dat op 4 december het prachtige eiland Curaçao aan de orde komt in een buurthuis hier in Lelystad. Maar helaas ben ik die dag verhinderd. Het lijkt me leuk om actuele verhalen, beelden enz. te horen en te zien van het eiland. Maar helaas geen 'funchi cu pisca', maar een Chinese rijsttafel (denk ik). Ook lekker hoor, maar toch... Of gaat de Chinees ook verhalen vertellen en beelden laten zien? Ook leuk voor onder het eten.

Nog even wachten

Het werk is op een oor na gevild. Ik bedoel de bouw en inrichting van het nieuwe pand van Lidle aan de Tjalk hier in Lelystad. De meeste schappen zijn al gevuld en de parkeerplaats is ook bijna klaar. De resterende dagen wordt de nieuwbouw inclusief ruime parkeerplaats afgerond, zodat de super woensdag a.s. op feestelijke wijze geopend kan worden.

Sinterklaas over boord

Gistermiddag is een hulp-Sinterklaas te water geraakt. Het (overvolle) bootje waarin de Goedheiligman zat kapseisde toen filmopnames gemaakt werden op het Paterwoldsemeer. Het viel mij op, dat in eerste instantie niemand de oude baas te hulp schoot. Het was duidelijk 'Ieder voor zich en God zag glimlachend toe'. Want Hij wist al hoe het zou aflopen. Sint bleef dankzij zijn forse baard en luchtbel in de mantel drijven. Zo te zien had hij al een duikbril opgezet. Sint was volledig in balans, getuige het kruis dat zowel onder als boven water stak. Toen de matige wind vat kreeg op zijn mijter dreef hij naar zijn redders, die al die tijd in een rubberboot gniffelend toekeken. Dat zal hen op 5 december vast niet in dank worden afgenomen. Respect voor Sint, dat hij op z'n oude dag nog zo koude- en waterbestendig is. Nooit geweten dat de man ook nog kon zwemmen.

Urk voor weigerambtenaren

Het doet mij deugd te lezen dat de gemeente Urk het opneemt voor de weigerambtenaren. Ik vind het zelf een rare beslissing, om ambtenaren die homo's weigeren te trouwen te ontslaan. Je kunt als gemeente zo'n stukje werk ook aan iemand anders vragen. Die zogenaamde weigerambtenaren zijn ooit in dienst getreden van de gemeente. Op basis van hun kwaliteiten en... met kennisgeving van hun geloof. Nu wordt van hen geëist dat ze van hun geloof moeten afstappen, omdat homo's ook mogen trouwen. Dat Den Haag af wil van deze ambtenaren vind ik immoreel. Hoe staat het eigenlijk met vrijheid van geloof in dit land? Er zijn toch zeker ambtenaren genoeg, die wel zo'n huwelijk willen voltrekken? Of moeten we nu sec voor homo's kiezen en andersdenkenden / gelovigen maar aan de kant schuiven, omdat in ongelovig Den Haag een wetje is gemaakt? Is ons tolerantielijstje zo kort? En maar roepen dat we hier in Nederland zo tolerant zijn en dat we meer respect voor elkaar moeten tonen. Nu is het een ordinaire ruilhandel : twee homo's voor één gelovige. Triest.

Help, censuur!!

Voor de tweede keer in het ruim 6 jarig bestaan van het bloggen, wordt mij door derden(!) gevraagd een berichtje te verwijderen. De eerste keer betrof een verslag van een voetbalwedstrijd van de B3 van SVL tegen een vereniging uit Apeldoorn. Bepaalde spelers wilden dat foto's waarop zij samen met SVL spelers stonden van het blog verwijderd zouden worden. Dat liet de Apeldoornse vereniging aan nota bene SV Lelystad weten en niet aan mij. De achterliggende reden was, dat de betreffende spelers normaal in een hogere elftallen uitkwamen (leve Hyves!). Dus onsportief gedrag. En tja, dan wil je met je hoofd liever niet op het internet. Maar daar kon ik geen gevolg aan geven. Dan hadden ze maar met een bivakmuts op moeten spelen.
Vandaag kreeg ik weer (en wederom via derden) zo'n verzoek. Het betrof mijn berichtje over de A3 van Unicum en de A4 van tegenstander DVS 33 uit Ermelo. De jeugdsecretaris van Unicum laat via SV Lelystad(!?) weten dat hij wil, dat ik het bericht van dit blog verwijder. Het berichtje heb ik ontleend aan een tweetal toevallige gesprekjes met een Unicum A3 speler, wiens elftal in dezelfde poule speelt als dat van onze Mike. Ik vroeg hem toen de eerste keer tegen wie hij komend weekend moest spelen. Toen deed hij mij het verhaal over een vechtpartij uit de doeken van het weekend daarvoor en later vertelde hij over de schorsing van beide elftallen ('uit de competitie genomen') en de straf die hen boven het hoofd hangt. De jongeman in kwestie is pertinent geen leugenaar of fantast. Het bericht is overigens ook door anderen, direct betrokkenen (=spelers), bevestigd. Misschien moet hen een spreek-, twitter- en/of mailverbod opgelegd worden, al ben ik het daar ook niet mee eens. Ook dit keer kan ik geen gevolg geven aan de gevraagde censuur. Typisch dat het beide keren over voetbal gaat. Zelfs Sinterklaas werd niet boos toen ik foto's van hem en zijn gevolg tijdens het inschepen hier in Haven op het blog plaatste. En een (net) wederwoord mag altijd : via reacties. Of moet het geheim blijven? Dat ging bij de F'jes van Dronten dan flink mis. Die haalden zelfs de landelijke dagbladen met die meppende vader. Dit blog is geen krant en kent nu eenmaal een hoog 'persoonlijke visie' gehalte.

Aviodrome vraagt faillissement

De Aviodrome hier in Lelystad heeft faillissement aangevraagd. Desondanks blijft het luchtvaartthemapark geopend. De inkomsten zijn te belangrijk om stil te leggen. Er is serieuze belangstelling voor het park van met name een grote speler op het gebied van recreatieparken. Dus er is nog hoop voor de Aviodrome.

Laatste wedstrijd voor de winterstop

Voet aan de bal, blik op het veld

Morgen speelt Mike met de A3 van SVL haar laatste wedstrijd voor de winterstop. Er wordt thuis gespeeld tegen de A3 van Barneveld. Hopelijk kan SVL de ongeslagen status handhaven. Dat zou op zich al mooi zijn. Nog mooier zou het zijn als SVL een monsterscore zou kunnen behalen. Dan bestaat de kans om SDC Putten op basis van een beter doelsaldo alsnog naar de 2e plek te verwijzen. Vorige week, toen Putten al een feestelijk voorschot nam na het gelijke spel tegen SVL, stelde iemand ludiek voor om een eventueel kampioensfeestje van SVL (de bal is rond) in de kantine van de Puttense vereniging te vieren. Binnen het kader van 'te vroeg gejuicht.' Grappig, maar ook gevoelig lijkt mij. Hoe dan ook, laat de A3 maar eerst lekker voetballen en dan zien we wel hoe het met de score morgen verloopt. Vorige week verzuimde SVL in de eerste helft de winst definitief naar zich toe te trekken. Hopelijk wordt het weer een sportieve, gezellige pot voetbal. Daar draait het uiteindelijk om.

Een belangrijk interview

Komende week komt een lid van de redactie van een een tijdschrift met een grote oplage (plm 700.000)  bij ons op bezoek. Ze komt mij een interview afnemen voor een speciaal artikel. Het artikel zal volledig haaks staan op de gangbare artikelen in dat magazine, waar louter mooie en vooral succesvolle verhalen in staan. De laatste uitgave bevatte weer van die mooie verhalen. Reden voor mij een e-mail naar de redactie te sturen en hen te confronteren met de andere kant van de medaille. Ik daagde hen ook uit daar eens iets over te gaan schrijven. Dan komen de mensen die niet of minder succesvol zijn, ook eens aan bod. Het heeft even geduurd voordat men reageerde en de handschoen oppakte. Ik ben benieuwd welke vragen ze gaat stellen. Over mijn ervaringen hoef ik nauwelijks na te denken, Die vormen gewoon de realiteit. Wordt vervolgd.

Mistige middag

Het Bovenwater op een mistige middag

Wat een mist

Batavia

Gistermiddag scheen de zon aan een strak blauwe lucht. Maar we hoefden slechts een klein stukje richting het oosten te gaan om de boel te kunnen zien dichtslaan. Vanmiddag was ook heel even de zon te zien, nadat in de vroege ochtend nog sprake was van wat lichte regen. Toen kwam de mist weer opzetten. Ik ben toch maar op de fiets gesprongen en de mist ingegaan. Even naar de Houtribsluizen getrapt en onderweg wat foto's gemaakt. Over het Markermeer hing een dikke mist. Ik hoorde alleen het geronk van de motoren van schepen en af en toe een misthoorn. En het gekrijs van eveneens onzichtbare meeuwen. Het was nagenoeg windstil en het water was spiegelglad. Door de mist heen zag ik contouren van schepen. De zon probeerde door te breken, toen ik bij de Bataviahaven was. Dat gaf fraaie beelden van masten van zeilschepen die priemend door de wolken van mist op zoek leken naar de zon. Ook de Batavia zag er wat spookachtig uit. Het is een vreemde gewaarwording als je de vertrouwde omgeving niet direct herkent. Maar er was toch één geruststellende gedachte : plons is water.

Wiedergutmachung

De Duitse regering had het plan opgevat om de pensioen van de voormalige dwangarbeiders aan te pakken. De gepensioneerden moesten met terugwerkende kracht per 2005 alsnog belasting betalen aan het Duitse Rijk de Duitse regering. Ik dacht gelijk : Zitten er soms ook neonazi's in de Duitse regering? Ze gaan toch zeker niet oude, gevoelige littekens openhalen? We hebben net al op ons donder gekregen van die Mannschaft. En nu dit. In Den Haag werd gelukkig direct getwitterd naar Frau Merkel : Mark_Rutte @ FrauMerkel : Doe toch eens normaal, mens! Waarop Frau Merkel direct terug kwetterde (geen twitterde; Duitsers zijn nogal puur met hun taal) : FrauMerkel @ Mark_Rutte : Wir haben es wieder gut gemacht. Scheelt de gepensioneerde dwangarbeiders een paar honderd euro de man.

Een gynaecoloog in Duitsland heeft stiekem foto's gemaakt van zijn patiënten. In totaal ging het om 3.000 foto's van vrouwelijke geslachtsorganen. De Kriminalpolizei is met de foto's langs de deuren gegaan. Van hen van wie het geslachtsorgaan herkend werd ("hé, die is van mijn buurvrouw!"), zo'n 800 inmiddels, hebben de meesten aangifte gedaan. Slechts een klein deel van de patiënten wil pertinent geen aangifte doen. Die vonden het maar kut nare foto's. De arts is aangeklaagd en wil het graag weer 'gutmachen'.

Kinderdagverblijf in brand

Rond half twee afgelopen nacht is brand geconstateerd in het kinderdagverblijf 't Sprookjesland, hier in Lelystad. Het gebouw staat vlakbij de Scholengemeenschap Lelystad. Het dagverblijf is door de brand onbruikbaar geworden. Extra triest voor de eigenaresse van het dagverblijf, want het was nog niet zo lang geleden helemaal opgeknapt. De kinderen worden voorlopig in het nabij gelegen onderkomen van de scouting opgevangen. De brand woedde met name in het achterste gedeelte van het pand. Er deden zich geen persoonlijke ongelukken voor. Naar de oorzaak van de brand wordt onderzoek gedaan.

Dikke mist

Een dikke mist hangt al een paar dagen over ons land. De zon is al die tijd nauwelijks te zien geweest. Alles was in nevelen gehuld. Tot vanmiddag. De zon deed verwoede pogingen om de mist te doen verdwijnen. De strijd leek onbeslist, maar uiteindelijk werd de mist verdreven en scheen de zon aan een strak blauwe lucht. Vanmorgen gingen we op de fiets de mist. op weg naar het centrum van Lelystad. Op dat moment verscheen voorzichtig een zonnetje. Het gaf een bijzondere aanblik na een paar dagen zonder te hebben moeten doen. De donkere contouren van het carillon en meneer Lely straalden iets bijzonders uit. Onlangs is het carillon weer op het stadhuis geplaatst. Het is een geschenk van de inwoners aan de stad eind jaren 70. Zo'n 10 jaar geleden werd Lelystad gecastreerd van zijn klokkenspel ontdaan en sindsdien is het eigenlijk vergeten. Zelfs de burgemeester wist niet van het bestaan af. Onlangs is het carillon weer 'gevonden' en op het stadhuis geplaatst. Sinterklaas heeft samen met burgemeester Horselenberg  weer in gebruik gesteld. Niet iedereen is blij met de vrolijke deuntjes van het carillon. Wij wel, zolang er maar geen rap of house gespeeld wordt.

Agressie in de doofpot

Het mij opgevallen dat voetbalverenigingen nauwelijks melding maken van agressie op hun eigen velden en de maatregelen daartegen. Ook betrokken verenigingen ('slachtoffers') melden daar niets over.  Iedereen doet alsof er niets gebeurd is. Op sites van ASV Dronten, CSV Zwolle, V.V. Unicum en DVS 33 wordt met geen woord gerept over de recente voorvallen. Jammer, want men kan aan de hand van deze gevallen wel even laten zien dat de vereniging wangedrag en/of agressie niet tolereert en afstraft. Dergelijke berichtgeving hoeft dus niet louter als negatief beschouwd te worden. Zo'n bericht kan een waarschuwing zijn voor anderen, spelers, ouders en toeschouwers. Voor buitenstaanders kan zo'n bericht alleen maar positief overkomen. Nu lijkt het erop alsof verenigingen zich neerleggen bij dit soort incidenten en hun kop liever in het zand steken. Ze beschouwen dit soort zaken louter als een kwestie tussen de KNVB en de betreffende vereniging. In mijn ogen is deze struisvogelpolitiek ook onsportief gedrag. Openheid van zaken en elkaar recht in de ogen durven kijken is ook in de sport een basisvereiste.
Zelf maak ik soms ook spelers en/of toeschouwers mee, die af en toe op het randje van het toelaatbare bezig zijn. Sommigen zelfs als hun cluppie een ruime voorsprong heeft. Wat bezielt die mensen? Nergens voor nodig. Je schaadt er alleen je eigen team en de vereniging mee. Met name voor hen zou zo'n waarschuwing preventief kunnen werken. Hier alvast een waarschuwing : De A3 van Unicum is voor 9 maanden geschorst. Dat geldt ook voor de A4 van tegenstander DVS 33. Wat er met de betrokken scheidsrechter en grensrechters is gebeurd in mij niet bekend. Die waren de hoofdverantwoordelijken in die wedstrijd.

Ben is jarig

Behalve werken heeft Ben ook hobby's. Zijn nieuwste hobby is drummen. Onlangs vertelde hij over bepaalde technieken, die hij (nu nog) vrij lastig vindt. Op YouTube zag ik een drummer, die al een eind verder is dan Ben. Daar zag ik ook de technieken, waar Ben het over had. Vandaag is Ben jarig. Hartelijk gefeliciteerd Ben + famile (hugs & kisses van ons allen), een fijne dag toegewenst en geniet maar even van andermans drummen :

Cruijff en racisme?

Pas nu komt naar buiten, dat Johan Cruijff in een bijeenkomst van de Raad van Commissarissen van het kwakkelende Ajax gezegd heeft, dat Edgar Davids ook lid is van de RvC geworden is omdat ie zwart is. Er wordt direct gerept over racisme, maar is dat wel zo? En als het zo is, waarom is dit niet eerder bekend gemaakt? Discriminatie is immers bij de wet verboden. Ook in de Arena. Cruijff lijkt mij een oprecht man, die veel van voetbal houdt en weet. Zijn uitspraken op andere terreinen zijn vaak lachwekkend, omdat Johan daar weinig tot geen verstand van heeft en 'Cruijffiaanse uitspraken' hanteert. Ik denk wel dat Cruijff die uitspraak gedaan heeft. En volgens mij sprak hij op dat moment de waarheid. Het zal wel zo zijn dat Edgar erbij gehaald is om aan de morele eis van het allochtonenquotum (Powned's 'een neger omdat het moet') te kunnen voldoen. Want, er zijn volgens mij betere vertegenwoordigers in die groep met dito bestuurderskwaliteiten dan Edgar Davids (met alle respect voor deze zeer goede voetballer). Maar Johan is wat dat betreft niet zo diplomatiek gebekt, dus vandaar zijn weliswaar ongelukkige maar waarheidsgetrouwe uitspraak. Johan kan beter op het veld zijn mondje roeren en niet op directieniveau of in een RvC. Daar heeft Johan totaal geen feeling mee en hij beheerst de bestuurderstaal niet.
In Amerika is men zo'n 40 jaar geleden begonnen met het 'inkleuren' van films, komedies, soaps enz., louter omdat de niet blanke Amerikaan ook vertegenwoordigd moest zijn. Zo wilde men tegemoet komen aan een meer realistisch (tv- en/of film-)beeld. Vroeger waren het blanken die de rol van de indiaan of neger speelden. Gelukkig(?) is het nu anders. Het liefst had men bij Ajax Foppe de Haan in de RvC willen hebben, maar Foppe weigerde om zich telkens voor of buiten een vergadering zwart te laten maken. Of zoals Johan dat zegt : "een eekhoorn heb nu eenmaal geen hoorns." Maar misschien geeft zijn column morgen meer uitleg. Die is vandaag de mist ingegaan.

Mistery guests van de KNVB

Het is maar goed dat de overheid zich gaat bemoeien met de agressie op en rond de nationale sportvelden. De situatie dreigt steeds meer uit de hand te lopen. De reclamespotjes op tv zijn een goed begin. De vraag : "Hoe was je weekend? " werkt inderdaad bij sommige heethoofden. De vraag is : voor hoe lang? Dit weekend was het nota bene bij een voetbalwedstrijd tussen de F'jes van CSV'28 uit Zwolle en ASVD uit Dronten. Dat zijn spelertjes van zo'n 7 jaar! Een vader van een spelertje uit Dronten heeft een vader van een CSV spelertje mishandeld. Dat lijkt me vooral schokkend voor de jonge voetballertjes.
Afgelopen zaterdag was het ook niet altijd even leuk langs de lijn. Als toeschouwer mag je van sommigen niet eens roepen : "Goed gedaan jôh!" en/of klappen voor een mooie actie. Niet alleen langs de lijn, zelfs uit het veld wordt door bepaalde mensen van de tegenpartij teruggeroepen : "Houd je bek!"  Als dat al gebeurt terwijl er helemaal geen sprake is van een agressieve ondertoon in de aanmoediging, dan vraag ik me af hoe het verder moet. De meeste scheidsrechters treden niet op tegen dit soort onnodig verbaal geweld. Voor aanvang van de wedstrijd stond een tweetal mannen in blauw trainingspak achter mij te praten over 'onze' wedstrijd. Toen de een aan de ander vroeg wie de tegenstander was, zei de ander dat ze uit 'Lullenstad' kwamen. Hij bleef Lelystad op een uitdagende manier herhaaldelijk zo noemen, maar ik reageerde niet. Later bleek het tweetal de trainer en begeleider te zijn van het team dat op het veld achter mij ging spelen. Die zouden toch een goed voorbeeld moeten geven, zou je denken. Maar het fenomeen schijnt flink ingeburgerd te zijn. Er zijn ouders die flink opgefokt naar het voetbal gaan. Een totaal verkeerde houding. Laat die jongens gewoon lekker voetballen. Helaas zijn het voornamelijk de volwassenen die zich misdragen. Hiertoe reken ik ook de scheidsrechters en grensrechters. Het is helaas vaak het arbitrale trio, dat zich schuldig maakt aan onsportief gedrag en zodoende agressie zaaien. Ze zijn vaak 'thuisfluiters en '-vlaggers' die hun kluppie koste wat het kost willen laten winnen. Ook zij zouden eens flink aangepakt moeten worden. Het wordt tijd om mistery-guests van de KNVB in te zetten, die de gang van zaken rond de wedstrijden gaan controleren. Misschien raken we dan ook af van al dat gesjoemel met voetbalpasjes en (spontane) invallers van hogere elftallen. De bezem moet er flink doorheen, anders wordt het alleen maar erger met de agressie op en rond de velden.

Drooggevallen land

Het weer vandaag doet me denken aan de perioden van dichte mist, waarin het Werkeiland soms dagen lang gehuld kon zijn. Dan klonk met vaste regelmaat het zware getoeter van de misthoorn, ter voorkoming dat er schepen op het eiland zouden stranden. Maar op een bepaald moment was de dijk gesloten en het water aan de oostkant van de werkhaven verdwenen. Daarmee was het tevens afgelopen met de visserij. De bijgaande foto geeft een beeld van hoe de polder er uit zag nadat het laatste water in de kanalen was verdwenen. Op de voorgrond is nog een staand net te zien dat een visser heeft achter gelaten. Sommige vissers hebben tijdens 't malen iets te lang gevist, zodat ze niet tijdig meer bij hun netten kon komen.

(tekst en foto : Luijt Postma)

Shannon Saracco niet meer in TVoH

Let op Maria's mimiek

Erg leuk om al dat zangtalent te zien en horen in The Voice of Holland. Al heb ik wel soms wat moeite met de jury. Net alsof in sommige beslissingen en/of keuzes iets anders op de achtergrond meespeelt dan goed zingen. "Je hebt het beste gezongen van jullie twee, maar ik kies toch voor de ander", heb ik diverse keren al horen zeggen. Terwijl het programma suggereert dat het om de stem gaat. Om het zingen dus. Komt bij dat in sommige gevallen met geen woord gerept wordt over helder 'vals' zingen van de kandidaat. Hoe dan ook, onze sympathieke stadgenoot Shannon Saracco strandde in de 'battle' tegen Maria. Maar Maria kwam daarmee ook geen stap verder, want die werd in de 'sing-off' uitgesloten. Het avontuur bij The Voice of Holland is voor de Lelystadse zanger Shannon Sarracco afgelopen vrijdag dus geëindigd. De samenwerking met Maria tijdens de voorbereiding van hun 'battle' verliep stroef. Niemand nam het voortouw. De body language van Maria sprak boekdelen : ik heb geen zin om met jou te zingen. Zoek het maar zelf uit. Shannon's coaches Nick & Simon kozen na lang beraad, en verre van unaniem, toch voor Maria. Ze lieten nog wel weten dat Sarracco 'een rijker palet aan kleur had laten horen dan de zangeres en tijdens de repetities beter op dreef was'. Angela Groothuizen, die tijdens de 'blind auditions' nog als een blok viel voor de stem van de Lelystedeling, liet hem nu als een baksteen vallen. Ze begon opeens over zijn timing te zeuren. Marco Borsato was gewoon eerlijk : hij kon niet kiezen tussen de twee kandidaten. Toch was Marco erg onder de indruk van Sarracco's stem. Net als wij. Overall was Shannon voor ons de winnaar!

SV Lelystad A3 laat winst liggen

Marco scoort 0-1

Vanmiddag net na het middaguur moest het ongeslagen A3 elftal de uitwedstrijd tegen koploper SDC Putten A2 spelen. Met een eventuele winst zou SV Lelystad het kampioenschap voor het grijpen hebben. Zowel Putten als SVL hebben al hun wedstrijden tot nu toe gewonnen. In het hol van de leeuw, trad een bijna compleet SVL aan. De geschorste Levi en de geblesseerde Ethan zaten 'op de tribune'. SVL ging van meet af aan zeer goed van start. Mooie combinaties en helemaal niet onder de indruk van de tegenstander. Al na zes minuten spelen bracht een mooie combinatie over rechts de bal bij de geheel vrijstaande Marco, die beheerst de 0-1 scoorde (foto). De Puttenaren kwamen nauwelijks aan spelen toe. Die waren zich een hoedje geschrokken van het spel van SVL. Het was SVL dat de touwtjes strak in handen had en reële kansen creëerde : Ambrish schoot net naast, Danny raakte de lat. Een doelpunt van Mahyar, de keeper schoot tegen hem aan, werd afgekeurd wegens hands. Er waren nog meer kansen maar het vizier stond niet op scherp. Vlak voor rust was het even billen knijpen, toen de jarige keeper Boris een terugspeelbal van Leon binnen de 16 met de handen opving. Maar de vrije trap leverde Putten niets op.

Toch lol na de wedstrijd!

Direct na rust kregen zowel Mahyar als Samir de kans om te scoren. Maar het geluk ontbrak. SVL bleef haar eigen spel spelen. En hoe! Mooie combinaties en goed verzorgd voetbal was er te zien op deze zonnige middag. Putten zette even aan, maar even later was het Danny, die met een afstand schot de ver uitgelopen keeper van Putten passeerde : 0-2 (zie video).  De strijd leek beslist en SVL kreeg o.a. via Martijn en Alex uitzicht om de score verder op te voeren. Eerder werd geheel ten onrechte voor buitenspel gevlagd en gefloten, waarmee twee zekere SVL treffers werden voorkomen. Na twintig minuten in de 2e helft was het echter toch Putten dat tegen scoorde. De thuisploeg putte hoop uit deze cruciale treffer en begon zowaar met een offensiefje. Bij SVL leek de schrik toegeslagen te hebben en viel wat terug. Dat resulteerde 7 minuten voor het eindsignaal zelfs in de gelijkmaker! Jammer, want SVL was gedurende zeker 80% van de speeltijd de veel betere ploeg. Tot een ieders verbazing floot de (voor beide partijen) niet altijd even consequente scheids vlak na deze treffer af, hoewel de officiële speeltijd nog ruim 5 minuten was en er sprake was geweest van een aantal redelijk langdurige blessurebehandelingen. De scheids had blijkbaar de blessuretijd in mindering gebracht van de officiële speeltijd in plaats erbij opgeteld. En een gelijkspel was voor Putten voldoende. Denken ze. Niemand protesteerde tegen het zeer vroege eindsignaal, al was het wel een opvallende actie. Spelregels zijn spelregels. Al met al hebben we een subliem spelend SVL gezien. Door het gelijke spel staat Putten met 1 wedstrijd meer gespeeld en 3 punten voor SVL bovenaan. SVL A3 moet volgende week thuis nog tegen Barneveld. Maar het doelsaldo van Putten is beter (35-7) dan van SVL (18-8). Hoe omgegaan wordt met de doelpunten van de wedstrijden tegen de twee geschorste teams van Unicum en DVS 33 is mij niet bekend. De Puttenaren vierden alvast hun kampioenschap, maar de bal is en blijft rond. Nog één wedstrijd!

Ultra rechts en Bundeswehr

Drie NSU leden, waarvan alleen de vrouw nog leeft

Soms krijg ik de kriebels. Zoals laatst toen ik in het nieuws hoorde over de NSU, de Nationalsocialistische Untergrund, een kleine maar zeer gevaarlijke extreem rechtse Neonazi beweging in Duitsland. De leden zijn verantwoordelijk voor de zogenaamde Döner-moorden. Het zou gaan om tien slachtoffers, waarvan acht ondernemers met een Turkse afkomst, een Griek en een vrouwelijke politieagent. Bij toeval stuitte de politie op het dienstwapen van de vermoorde agente toen men na een brand de woning doorzocht. Veel slachtoffers waren door het hoofd geschoten alsof het een executie betrof. In de woning trof de politie veel rechtse propagandamateriaal aan. Dus niet van links maar van rechts kwam (geheel onverwacht) het gevaar. Veel Neonazi's komen overigens uit de voormalige DDR. Bijna heel Duitsland reageerde verontwaardigd en geschokt.
Een soortgelijke reactie, zij het in mindere mate, gaven veel vooral jonge Duitsers gelukkig ook op de officiële pr video van het Duitse leger, de Bundeswehr, die tot voor kort op Youtube draaide. In dat filmpje leek het bij tijd en wijle alsof oude tijden (30-40) herleefden : oorlogsgeweld, zwaar bewapende soldaten, een massa bijeenkomst van militairen en natuurlijk met het Duitse volkslied op de achtergrond. De video was bedoeld om jongeren te interesseren voor het Duitse leger. Een soort vechtmachine. Bepaalde scenes deden me denken aan een uitspraak van een oudere man toen ik bij kapper De Jong in Leiderdorp (1956) geduldig mijn beurt afwachtte. Die zei : "Geef een Duitser een uniform en hij krijgt nare trekjes." Tijdens een vakantie in West Duitsland in diezelfde periode moest ik daar ook aan denken, toen ik nota bene een postbode voorbij zag lopen. Wat een houding! Brrr! Eng hoor. Straf marcherend in zijn uniform van deur naar deur. Die posttas had zo maar een geweer kunnen zijn. Gekke man. Maar ja, ik beschik over een vooroordeel want ik ben opgegroeid vlak na WO 2, toen de schrik en de haat met betrekking tot Duitsers nog diep zat en door mijn geboortedorp gonsde. En toch : soms vraag ik me af of het misschien een beetje in de Duitse genen zit. De pr video is door de Bundeswehr verwijderd, maar is door anderen weer op Youtube gezet. Zo gaat dat op YouTube, downloaden en uploaden.

Lelystad Airport

Wordt het nog wat met die uitbreiding of niet? En zo ja, wat gaat er dan precies gebeuren? Zo'n groot vliegveld als Schiphol in de Randstad is eigenlijk een achterhaald iets. Afgezien van de enorme druk op het milieu en het dagelijks gevaar voor de mens, vreet het vliegveld erg veel aan kostbare ruimte. Het beste is om Schiphol te verplaatsen. Niet naar Lelystad, want dat zou wat kortzichtig zijn. Dan hebben we binnen 20 jaar weer dezelfde problemen. Men zou een rigoureuze maatregel moeten nemen. Zoals in Japan, waar men een vliegveld in zee heeft. Voorstanders pleiten voor een gefaseerde bouw van zo'n nieuw vliegveld, om zo de kosten (ruwweg zo'n 10 miljard euro) te spreiden.
Met de aanleg van de Hanzelijn zou het ook interessant kunnen zijn, om binnen zo'n fasering alleen het vrachtverkeer naar Lelystad te halen. Toeristen en/of andere passagiers zullen niet een, twee, drie Lelystad bezoeken, laat staan Almere. Hier valt weinig bijzonders te beleven vergeleken met een stad als Amsterdam. De infrastructuur is vrij goed voor het goederenvervoer. Wat mij betreft liever geen passagiersvluchten. Laat die straks maar ergens in zee landen en opstijgen.

Stroomstoring en brandje Lelystad Haven

Afgelopen nacht was een stroomstoring. Rond 01.30 uur viel de elektriciteit uit. Haven was in donker gehuld tot 02.45 uur. Dus een aardig lange tijd. Alleen in het Buurthuis was licht te bespeuren. Waarschijnlijk noodverlichting, gevoed door een lid van de Wijkraad die al trappend op een fiets wat licht in de zaak probeerde te brengen. De oorzaak van de storing is mij niet bekend. Dat kan van alles zijn tegenwoordig. Een helikopter die tegen energiekabels vliegt, een wietplantage in een transformatorhuisje, graafwerkzaamheden (24 uurs economie) en gewoon een technisch mankement.
Tegenover het Buurthuis zag ik vanmorgen een zwart geblakerde muur. Op de grond een rechthoekig zwarte brandplek. Een inwoonster berichtte mij : "Mijn man werd rond 5 uur vanmorgen wakker, zag knipperende lichten, keek naar buiten en zag een auto midden op de weg. Iemand duwde een brandend matras die rechtop tegen de muur stond van de muur. Op de grond brandde het volledig op. Toen het matras opgebrand was, kwam om even over half zes de brandweer. Zonder toeters maar wel met bellen. Met meer dan 7 man de boel bekijken zat er niet in."
Het houdt maar niet op.

Mistig

 Vandaag ben ik na zeer lange tijd op een doordeweekse dag over de snelwegen gereden. Ik heb bewust gekozen voor een vertrek na de spits, dus dat werd tien uur. Ik had net getankt in de Kempenaar toen ik door een petje in een Golf met hoge snelheid werd ingehaald. Hij reed net als ik richting de Westerdreef. Rustig rijdend op die dreef zag ik een agent met een lasergun staan. Toen ik hem passeerde en naar rechts keek (ingang Jol), zag ik die snelle Golf staan met een schrijvende agent bij het portier. Haastige spoed. Het was nog steeds behoorlijk mistig. Toch reden sommige automobilisten zonder ontstoken verlichting. Anderen voerden de zogenaamde dagrijlichten. Leuk van voren, maar de achterzijde van hun voertuigen bleef donker. Wat me later op de A27 ook opviel was het bumperkleven van veel vrachtverkeer. Vaak paste niet eens een personenauto tussen twee combinaties. Ik was op weg om een boodschap te doen voor Ben in Tilburg. Tja, als je het zelf druk hebt met het werk, kom je daar niet zo snel aan toe. Maar gelukkig is er nog een pa met veel vrije tijd en zin. Rustig rijdend legde ik de 150 km af zonder oponthoud of andere problemen. Onderweg ben ik een keer om sanitaire redenen gestopt. Dat had ik beter niet kunnen doen, want het toilet van het benzinestation was smerig. Ik gebruikte een tissue als handschoen, zodat ik geen deurkrukken, knoppen en dergelijke met de blote handen hoefde vast te pakken dan wel in te drukken. Het handen wassen was een uitdaging op zich. Er was zeep, een kraan en papieren handdoekjes in een automaat. Al met al lukte het me wel om 'schoon' die ruimte weer te verlaten.
Na mijn vertrek uit Tilburg ben ik via een andere route teruggereden. Die leidde via Drunen naar de A2. Ik gokte erop dat mijn zus thuis zou kunnen zijn. Helaas was mijn zus nog aan het werk, dus lunchte ik voor haar deur. Via de A59 ben ik naar de A2 gereden richting Utrecht. Halverwege ben ik de A27 naar Almere opgereden. Het was inmiddels half drie en het begon al weer druk te worden. Voor drie uur ben ik door de polder (afslag Almere Hout, Vogelweg) op de Knardijk beland. Ik was net op tijd, want tussen drie en zeven 's avonds mag je daar niet doorheen rijden. Dat is ook 's morgens het geval tussen 7 en 9 uur. Dat alles om tijdens de spits sluipverkeer te weren.

Geef dat kind eens een mep

Deze week is een directeur van een school in de cel gesmeten, omdat hij een leerling mishandeld zou hebben. De leerling staat bekend als 'moeilijk handelbaar' en bezoekt de speciale school voor kinderen met een emotionele en/of sociale achterstand. De jongen was weer eens vervelend en moest de klas verlaten. Toen hij dat na 10(hallo zeg!) verzoeken bleef weigeren heeft de directeur hem bij zijn kladden gevat en hem op de gang gezet. De leerling schijnt aan het voorval wat blauwe plekken te hebben overgehouden. Volgens de directeur is de leerling gevallen, toen hij na de uitzetting scheldend over zijn eigen woorden struikelde. Dat krijg je als je niet goed oplet in de klas. De stiefvader heeft daarop aangifte gedaan met eerder genoemd resultaat. De directeur houdt vol niets bijzonders gedaan te hebben en het in een komend geval exact hetzelfde zal doen. Hij wordt gesteund door zijn eigen docenten en 80% van sociaal Nederland, waaronder ik.
Een dominee in Katwijk, ds. Vlietstra, propageert dat je je kind van tijd tot tijd moet slaan. 'Dat staat in de Bijbel en God vindt dat we naar Hem moeten luisteren', aldus de dominee. Hij heeft geen vast tijdstip of dag genoemd. De woensdag is toch al gehaktdag en anders komt de donderdag qua naam wel in aanmerking, lijkt me. Volgens mij staat in de Bijbel 'wie zijn kind lief heeft, kastijdt het'. Ik zie daar geen beeld van een gebalde vuist of vlakke hand, een end hout of een zweep bij. Anderen, vaak gefrustreerde, onwetende opvoeders en deze dominee, juist wel. Die zitten handenwrijvend klaar. Het is maar net hoe je karakter zich ontwikkeld heeft en in welke mate je de frustraties uit je eigen jeugd van je af hebt weten te zetten. Kastijden betekent voor mij straffen. En dat is dus niet per definitie fysiek geweld. Veel ouders slaan hun kinderen tegenwoordig louter uit zelfverdediging. Maar dat schijnt ook al niet meer te mogen. Men noemt dat buitenproportioneel geweld : wij zijn groot en zij zijn klein. En soms erg vervelend. Mike vraagt nog weleens waarom hij nooit eens een flink pak op zijn donder kan krijgen. Gelukkig hebben we nu een adresje in Katwijk waar hij terecht kan. Opvoeden is echt niet zo moeilijk hoor.

Die Mannschaft war super!

Eerlijk is eerlijk, het Duits elftal veegde Oranje compleet van de mat. Ondanks het verdiende verlies van Holland, heb ik wel genoten van het spel van de Duitsers. Snel, goed combinerend en gebruikmakend van de zwakke plekken in het elftal van Oranje. Zoals Braafheid, die vaak de deur voor de tegenstander wagenwijd openzette en bij een vermeende uitbal stond te reclameren in plaats van te verdedigen. Gevolg : 3-0. De Duitsers konden zelfs balverlies lijden op eigen helft, zonder enig gevaar voor een tegendoelpunt. Want het balverlies bij Oranje was erg hoog. Van fatsoenlijk uitverdedigen van Oranje was nauwelijks sprake. Ik heb drie zeer mooie doelpunten gezien. En weer viel mij op, dat het spel van Oranje veel te traag was en dat bij een versnelling meer kansen waren. Vaak leek het alsof Oranje met 3-0 voor stond. De invalbeurt van Nigel de Jong was rampzalig. Onze Mike zou het beter gedaan hebben. Meneer Löw was na de wedstrijd erg aardig voor Oranje. Toen hem een keer werd gevraagd of die Mannschaft qua spel soms Oranje is geworden, zei hij diplomatiek : "Nee, wij willen de finale winnen..." Misschien had coach Van Marwijk beter niet de persconferentie moeten afsluiten met een joviaal : "Ich bin ein Hamburger!" Nu hebben die Duitsers Oranje opgevreten.

Een dode kat

Wat is het toch koud buiten zeg! Naast de nachtvorst ook nog een ijskoud snijdende oostenwind. Maar het vrijwilligerswerk riep. Vanmorgen trof ik bij aanvang van mijn zwerfvuil opruimactiviteiten achter onze woning een dode kat aan. Het beest moet daar de hele nacht gelegen hebben, want de vacht was wit uitgeslagen van de nachtvorst. Aan een toevallig passerende buurtbewoonster vroeg ik of ze de kat herkende. "Nee", zei ze, "maar mijn hond zal het erg fijn vinden want die heeft een hekel aan die beesten". Ik dankte haar voor haar interessante informatie en schoof het dode beest voorzichtig in een vuilniszak. Ik zag geen verwondingen, al moet ik zeggen dat ik hem niet omgedraaid heb. Het karkas paste niet in de zak vanwege de staart. Ik durfde de staart niet te buigen, omdat ik er vanuit ging dat ie dan zou afbreken. Leek me een naar geluid om te horen. Ik heb bij een buurtbewoner, waarvan ik vermoed dat ze de eigenaar is, een briefje in de bus gedaan.

Ps. Tegen het eind van de middag vernam ik dat de kat inderdaad van de buurtbewoner is. Hij is inmiddels opgehaald.

De Jacksons-wever

Natuurlijk kreeg ik van zwager en vogelkenner Jan van B te A een reactie op het berichtje over de gele vogel in onze tuin. Waarvoor mijn dank, Jan! Het betreft een Jacksons-wever, Ploceus jacksoni, die normaliter vrij in Afrika rondvliegt. Hij is waarschijnlijk ontsnapt uit een volière. We zien het opvallende beestje dagelijks in de tuin, waar ie inmiddels deel uitmaakt van een mussenkolonie. Over dit vogeltje wordt o.a. geschreven :

"De Jacksons wever komt voor in Burundi, Kenia, Tanzania en Oeganda, maar ook in het zuiden van Soedan. Ondanks dit beperkte verspreidingsgebied is het wel een talrijke soort. Hij past zich goed aan aan veranderende omstandigheden in zijn leefgebied. De nestbouw, balts en uiting van sociale eigenschappen vereist bij deze soort aardig wat ruimte. Een groep van deze vogels is een spektakel in een ruime volière. De volière kan ingericht worden met grote takken. De volière beplanten heeft weinig zin aangezien de vogels deze zullen slopen. Mogelijk heeft dit gedrag dezelfde oorsprong als bij de maskerwever (Ploceus velatus), waarin ze de nesten beschermen tegen grazende giraffes. Maskerwevers plukken dan alle blaadjes van de takken zodat deze niet takken niet meer interessant zijn voor de giraffes en de nesten dus veilig zijn. Aangezien zowel de locatie als de nestbouw zelf, zeer vergelijkbaar is met de maskerwever, is dit een mogelijk oorzaak van dergelijk gedrag. De vogels bouwen hun nesten in afhangende takken van Acacia's. De vogels zijn redelijk sterk en, wanneer goed geacclimatiseerd, kunnen deze soorten prima in de buitenvolière verblijven. Vorst wordt redelijk goed verdragen, maar bijverwarming in de winter is wenselijk en men zal een extra oogje in het zeil moeten houden voor de zekerheid."
We zijn benieuwd of deze Jacksons-wever de komende winter zal overleven. Dankzij Jan weten we nu ook wat dat vogeltje eet. Vanmorgen zat ie gezellig met een paar mussen aan het ontbijt : witte rijst! We zouden hem kunnen vangen en meegeven aan Mauro. Dat Afrikaans vogeltje schijnt overigens aardig wat te kosten. Ik bedoel in dit geval de Jacksons-wever.

Jip en Janneke taal

De gemeente Lelystad is op dit moment bezig om de schriftelijke communicatie met haar inwoners te verbeteren. Hiertoe heeft ze een aantal voorbeeldbrieven gepubliceerd, die met hulp van haar inwoners vertaald zijn uit het ambtelijke naar gewoon en begrijpelijk Nederlands. Op die vertaalde brieven mogen wij, inwoners, ons commentaar geven. Ons is verzocht te letten op taalfouten en of de inhoud voor een doorsnee inwoner te begrijpen is. Het betreft geen lokale actie, maar een landelijk project. Het project heet 'Bouwen aan brieven' en is ooit opgestart door de gemeente Zeist (bravo!). Doel van dit project is de ambtelijke, onduidelijke taal uit te bannen en te vervangen door gewoon Hollands. Dus geen : "U bejegent mij onheus", maar zoals Mark Rutte al zei : "Doe toch eens normaal man!" Op zich een goed initiatief. hopelijk krijgen we in het vervolg compacte, heldere, foutloze brieven. Kunnen we op schrift hopelijk veel dichter langs elkaar heen communiceren. Gaan de ambtenaren nu ook Jip en Janneke taal spreken? En geen smoezen verzinnen of zelfs onwaarheden vertellen en/of schrijven? Of is dat een volgend project? Even Zeist mailen.

Bidden voor het eten

De christelijke opvoeding die ik heb genoten of ondergaan(?) hield onder meer in, dat in de Resedastraat te Leiderdorp op nummer 74a voor en na het eten werd gebeden. Het had niets te maken met de kookkunsten van mijn lieve mamma. Die kon koken als de beste! Voor het eten werd de Heer gevraagd om Zijn zegen te geven aan het eten. Na het eten was een dankwoord aan onze Lieve Heer het christelijke toetje. Ook al had het niet echt gesmaakt en wist de Heer dat ik liever iets anders op mijn bordje had gekregen. Maar zo heb ik wel spruitjes en zuurkool leren eten. Ook op school werd gebeden. 's Morgens om half negen, voordat de les begon, en aan het eind van de middag, voordat we naar huis mochten. Het ochtendgebed hield in, dat wij blij en dankbaar waren dat we weer op school mochten zijn. Dat was louter een emotie van de juf of meester, want mij en de rest is daarover nooit iets gevraagd. 's Middags werd gebeden om de Heer te danken voor die fijne dag op school en te vragen ons veilig en wel weer thuis te laten komen. Dat laatste sprak mij wel aan, want onderweg werd ik vaak achterna gezeten door jongens die mij niet alleen uitscholden, maar 'die zwarte' (ze waren niet alleen dom, maar ook kleurenblind) ook graag even een paar klappen wilden geven. Dat middaggebed werd niet altijd verhoord door Onze Lieve Heer, maar dat kwam omdat ik niet altijd even gehoorzaam was. Dacht ik toen. Behalve mijn lieve mamma leerde ook Nood mij bidden. Toen ik een keer in de sloot tegenover ons huis was gevallen (dankzij mijn broertje Rudie) en iedereen, inclusief groenteman Rijnsburger met zijn paard en wagen ('Hé, je mag daar niet zwemmen',riep die kale!), mij in de steek liet heb ik me maar tot de Heer gewend. "Heer, help mij!", borrelde paniekerig uit mijn keeltje. En wat gebeurde? Ik kon opeens zwemmen! Een wonder was geschied. Het ging wel op z'n hondjes, maar toch. Mijn grote zus Hanny moest mij toen de wal op trekken. Dat was ik in mijn gebed vergeten te vragen. De oever van de pas gegraven sloot langs de A4 was namelijk steil en glad. Meneer Rijnsburger had sinds dat voorval geregeld last van appel-verlies.
Ik heb ook weleens voor rare dingen gebeden. Zo wilde ik graag dat een juf zeer lang ziek zou worden en de school zou instorten met meneer Hoek erin. Dat laatste gebed is pas 57 jaar later verhoord. Zij het gedeeltelijk. De school aan de Kastanjelaan is niet meer. Meneer Hoek ook niet, maar die kon zo lang niet wachten. Die ging eerder. Typisch meneer Hoek, altijd haast je rep je. Daar kon Onze Lieve Heer echt niets aan doen. Die had niet zo'n fluitje als meneer Hoek. Als meneer Hoek daarop blies, stond de hele wereld á la minute doodstil en wachtte. Wie bewoog moest voor straf op het putje staan. Dan klonk weer zijn fluitje. We moesten haast je rep je in de rij gaan staan. En bij het derde signaal marcheerden we zwijgend naar binnen. Vanuit het klaslokaal kon je de gestrafte leerlingen op het putje zien staan. Doodstil. Alsof ze in gebed waren.

De pinautomaat komt eraan

Gisteren begon een aantal bouwvakkers met het voorbereiden van de komst van een pinautomaat. Die komt in een ruimte naast/van de apotheek. We zitten hier al ruim een jaar zonder. Bij de lokale super is het mogelijk om bij de kassa zoals het heet : 'bij te pinnen'. Je moet dan wel iets gekocht hebben. Ik hoop dat de constructie en de extra voorzieningen straks stevig genoeg zullen zijn, om eventuele aanvallen (ramkraak) te kunnen doorstaan. Aan de andere kant het wordt geen Rabo pinautomaat, maar een ING. Die zijn minder in trek bij het roversgilde. Eerlijk gezegd, ik heb zo mijn bedenkingen tegen die oude, houten kozijntjes. Maar misschien wordt aan de binnenzijde de nodige extra beveiliging aangebracht.