Gedurende mijn loopbaan in de detachering moest ik ook geregeld solliciteren om een opdracht te mogen doen. Als ik een intake gesprek had, dan zorgde ik ervoor dat ik goed beslagen ten ijs kwam. Dat hield vooral in, dat ik me vooraf op de hoogte gesteld had van de organisatie en, indien mogelijk, van het werkgebied. Tegenwoordig is er internet en hebben de meeste organisaties een website. Dat is niet altijd zo geweest. Om die reden gebeurde het geregeld, dat ik in de wachtkamer of bij de receptie me voorbereidde door daar de aanwezige bedrijfsinfo te lezen. Vaak bleek die activiteit al het begin van het gesprek. Men had gezien (!) dat ik geïnteresseerd was in het bedrijf! Het kwam ook voor dat ik vooraf het bedrijf belde om via de contactpersoon wat vragen te stellen. Pas daarna liet ik me aanmelden als kandidaat.
Onlangs wekte een tiener bij mij de indruk, als zou een diploma niet zo belangrijk zijn. "Ik ga toch wat anders doen", was de onderbouwing. Zelf heb ik een diploma niet alleen beschouwd als een kennisniveau, maar ook als een algemeen niveau van denken. Maar ook als een indicatie van de mate van ambitie en het doorzettingsvermogen. Veel mensen beginnen ergens aan, zonder het af te maken. Of beginnen helemaal nergens aan.
Het is me opgevallen, dat veel jonge mensen liever via mail en/of WhatsApp communiceren. Ze vinden een gesprek onder vier ogen erg lastig.