Waarom reken ik als eerste op mezelf? Vanwege mijn gevoel, dat mij nooit bedrogen heeft en mijn 'een man een man, een woord een woord' manier van denken en doen. Het is ook een kwestie van vertrouwen op.
Ik neem niet iets klakkeloos aan. Meestal ga ik zelf op onderzoek uit. Vooral als ik te maken heb met niet ter zake deskundigen, zoals politici en hun meelopers. Op allerlei gebied verschillen meningen van echte deskundigen. Men kiest vaak voor de meeste stemmen gelden. Terwijl op grond van voortschrijdende inzichten vaak de anderen toch gelijk bleken te hebben. De geschiedenis zoals wij die ooit leerden, is al op veel punten bijgesteld. Vaak omdat de slachtoffers / verliezers aan het woord komen.
Afgezien van de dames en heren politici vertrouw ik in het algemeen de mens. Tenzij hij in doen of laten mij signalen geeft, die mij doen wantrouwen. Ik ga er primair vanuit dat ik op ze kan rekenen. Vertrouwen geeft innerlijke rust. Ook al gaat dat niet altijd goed. Er zijn er die graag misbruik maken van mijn vertrouwen. Dat zijn mensen met een nare inslag. Die zijn er nu eenmaal ook. Het zijn dezelfde mensen die mijn openheid beschouwen als 'je kwetsbaar opstellen'. Terwijl ik het juist anders zie. Het zijn de mensen die graag misbruik maken van mijn openheid, die een ernstig probleem hebben. Ik blijf hoe dan ook primair rekenen en dus vertrouwen op mezelf. Omdat ik weet dat ik me ook daarin gedragen voel.