Toen gisteren een flinke bui boven onze hoofden losbarstte, zijn mijn collega en ik in de trekker gekropen. Dat ging niet zo eenvoudig als het klinkt. Het plaatsnemen in dat ding en het uitstappen heeft veel weg van apenkooien. Ik ben de hele dag dat ding in en uit geklauterd, maar vanmorgen voelde ik geen spierpijntjes. Yeah! De ouwe is nog lenig en soepel! Nu moet je je voorstellen dat de ruimte in zo'n ding volgens mij nog krapper is dan die van Alonso in zijn Ferrari. Overal hendels en knoppen en één zitje achter een groot stuur. Komt bij dat mijn collega een nogal flink postuur heeft . Ik zat zodoende bijkans bij hem op schoot! Hoewel ik het volste vertrouwen in hem heb, kreeg ik het toch benauwd toen de ramen besloegen. Op dat moment hield het ook op met regenen. Een nat regenpak uittrekken is een ware straf. Wat een ellende. Omdat de zon zich ook weer liet zien, zweette ik bijna dat pak uit.
Gisteren kregen we dus tijdens het plukken een voorproefje waarin we met
bijna alle weersomstandigheden hebben mogen kennismaken. Afgezien van
nachtvorst. Het is zaak om met dit soort weer de mail goed te volgen. Vanmorgen vroeg las ik een email waarin werd medegedeeld, dat we vandaag thuis
mogen blijven. De boomgaard bevindt zich in zwaar weer. Onweer bedoel
ik dus. Via Buienradar is dat goed te zien. Het komt mooi uit, want zo
kan ook de pluk enigszins getemporiseerd worden. We hebben weliswaar
veel geplukt, maar de hoeveelheid aan plukrijpe appels viel wat tegen.
Dus een extra dag om te rijpen komt ook de teler goed uit.
.jpg)