In het grote Amerika heeft iemand weer eens om zich heen geschoten. En weer laaien de discussies over wapenbezit in dat land op. Als ik lees hoe vaak kinderen betrokken zijn bij 'ongelukken' met wapens, dan schrik ik me wild.
Ik schrik ook van de reacties van veel Amerikanen. Die zien dergelijke onthutsende voorvallen om zichzelf te wapenen en dus tegen de ontwapeningsplannen van Obama te zijn.
Ik vind het een armtierige gedachte, waarin geweld blijkbaar de hoogste prioriteit heeft. Hoger dan een vreedzaam leven zonder wapens. De eerste Amerikaanse reactie op het geweld in Syrië is van dezelfde mentaliteit : niet ontwapenen en/of praten, maar met agressie de kwestie aanpakken. Het opvallende is ook dat de Amerikaanse presidenten met de meeste oorlogsslachtoffers op hun naam, de meest populaire zijn in dat grote land. Arme Amerikanen.