De Twinny Load zit de laatste tijd niet echt stevig op de trekhaak. Een onderzoekje wees uit, dat de beide pennen van de drager net iets kleiner van diameter zijn dan de bussen van de houder op de trekhaak.
"Opvullen die hap!", dacht ik oplossingsgericht. Omdat het om millimeters gaat, was het niet mogelijk om een precies passend stukje pijp over de pennen te schuiven dat ook nog eens precies in de bussen past. Ik heb nog andere oplossingen bedacht, om de ruimte op te vullen. Maar uiteindelijk besloot ik te gaan lassen. Lassen is trouwens een groot woord voor een koekenbakker als ik. Maar goed. Ik heb beide pennen eerst schoon geschuurd en vervolgens met mijn zeer oude lasapparaat geprobeerd twee rupsjes neer te leggen. Bij zoon Robert, zelf een virtuoos in lassen, zal ongetwijfeld spontaan de tranen in de ogen geschoten zijn, bij het zien van mijn laswerk. Maar ja, ik was tevreden. Ieder zijn vak. Daarna heb ik wat slakjes verwijderd en de boel met een staalborstel gereinigd.
Toen was het passen en meten en.... voorzichtig slijpen. Dat deel van de klus duurde het langst, want ik wilde niet te veel van de lasrupsen af slijpen. Ik ging door totdat de beide pennen strak passend in de bussen verdwenen. En : zonder speling. Want daar ging het uit eindelijk om.
Kortom, de operatie is geslaagd en de patiënt leeft ook nog. Een luxere uitvoering lijkt me ook wel wat. Zo'n drager, die geïntegreerd is in de achterzijde van de auto en die de fietsen zelf even omhoog tilt. Nog luxer kan ook. Gewoon even met je vingers knippen en zeggen : "James, zet de drager en de fietsen eens op de Porsche!" Maar ja, daar moet je niet alleen geld, maar ook de instelling voor hebben.