De vrijdag staat bij mij te boek als de dag waarop voor mij de meeste ongelukjes gebeuren. Sommige van ernstige aard, zoals een mevrouw die haar arm brak toen ze tegen mij op reed. Op diezelfde vrijdag ging eerst een ruit van een deur aan diggelen, toen ik mijn bromfiets uit de schuur manoeuvreerde.
Vandaag ging er ook iets mis. Ik vergat iets belangrijks mee te nemen voor mijn dagelijkse rit naar Almere. Toen ik me dat realiseerde, reed ik al in de buurt van Doe Mere, waar een mevrouw met een gestrande auto in de hitte bij het verkeerslicht stond te bellen. Pech op de vrijdag. Ik moest onwillekeurig denken aan de zwarte kat, die vanmorgen vroeg opeens voor mijn fiets langs stoof. Hij zat eerst rustig op het schaduwrijke Woonhavenpad van de koele ochtend te genieten. Maar toen ik vlakbij was stak die gekke, zwarte dakhaas opeens de weg over. Vlak voor mijn wielen. Gelukkig liep het voor ons beiden goed af.
Op de terugweg was het alsof ik door een hel reed. Wat een hitte! Vooral het stuk langs de gevangenis. Ook het Woonhavenpad lag veel meer in de zon. Gelukkig had ik de wind schuin mee, dus hoefde ik niet hard te trappen.