De Krant van Flevoland

Mijn ochtend ronde zwerfvuil opruimen begint goed. Ik word op de parkeerplaats tegenover de basisschool aangesproken door een mevrouw. Ze wil mij de hand schudden (wat ik uiteraard goed vind) en bedankt mij voor mijn inzet. Ze vraagt ook naar dit blog en meldt dat ze het geregeld leest en ervan geniet. Ze kent ook mijn collega zwerfvuilopruimer in ruste Rob. Van gezicht. Ze denkt dat hij mijn broer is. Even twijfel ik, want dat gevoel heb ik soms wel. Een sympathieke man.
Op de parkeerplaats is een vuilniszak neergegooid. Hij staat er al een tijdje. Ik heb hem bewust laten staan, om te zien wat er gebeurt. Maar er gebeurde niets. Of nee, toch wel. Er is meer vuil bij gegooid.
Ik had stiekem gehoopt dat iemand die daar de auto parkeert en in die flat woont hem misschien alsnog even in de verzamelcontainer zou gooien. Nee dus.
Op het speelterrein aan de Binnendijk zie ik na jaren weer eens gedumpte kranten liggen. Het is de Krant van Flevoland met folders van het KWF.  Je weet wel die organisatie die blijkbaar zelf ook last heeft van kwaadaardige tumoren.
Hoe dan ook, de Krant van Flevoland op vakantie en dus in de natuur gedumpt. Zou zo'n foto voor de verandering ook een prijs kunnen winnen? Ik ga het maar eens proberen.