 |
| Mini Duitsland blijft gaan |
 |
| Mini Nederland scoort tegen mini Duitsland |
Ook tijdens de wedstrijden van de mini's hoorde ik een paar ouders tekeer gaan. Toen Tim's team al vrij snel met 6-0 achterstond, raakte een moeder enigszins oververhit. Ze begon op venijnige toon te schreeuwen, dat de kinderen 'harder moesten werken'. Ze schreeuwde daarbij de namen van de kids inclusief die van Tim. Voor mij en de anderen was het maar een spelletje. Gevolg was dat haar zoontje en een paar anderen het koppie lieten hangen. Dus riep ik tot ontsteltenis van de schreeuwlelijk : "Rustig aan jongens, het kan nog!" Maar het kwaad was al geschied. Het is in mijn beleving dan ook haar schuld dat Tim's Duitsland met 12-0 verloor.
Tegenover ons stond een vader enthousiast te genieten van de wedstrijden. Toen de bal ver achter het doeltje belandde, ging hij de bal halen en gaf die aan een spelertje voor de uittrap. Niets aan de hand zou je denken. Maar een andere vader werd daar boos om. Hij was van mening dat er gewoon doorgespeeld moest worden. Logisch, want het was zijn zoontje, dat de bal zo ver naast schoot. Na een korte woordenwisseling werd en boze vader door zijn partner (helaas niet aan zijn haren) weggesleept. Een moeder gedroeg zich als een autoritaire schooljuf, terwijl de 'coach' de 5 en 6 jarigen de tactiek voor de volgende wedstrijd uitlegde! Wie niet oplette kreeg van de juf een flinke uitbrander. Ze greep een speler bij de arm en schudde eraan. Een andere kreeg een por in de rug : opletten jôh! Er waren meer ouders, die nogal fanatiek of ziekelijk tekeer gingen. De kinderen werden daar zichtbaar bang van en ik zag bij sommigen de knop van het enthousiasme direct op de uit-stand overgaan. Helaas zei de scheids niets tegen die idioten.
