Vandaag zijn we met bijna de hele familie het Zuigerplasbos ingegaan. Alleen Mike was afwezig. Hij was aan het werk. Het Zuigerplasbos is behoorlijk op de schop gegaan en nu is het een bos waar je vooral als kind veel kunt doen. Het gebied is gevarieerd, met zowel bos als waterpartijen met strandjes en overal speeltoestellen, klauter- en klimmogelijkheden. Nu mag men nog met de hond los bijna overal lopen, maar dat zal straks behoorlijk beperkt gaan worden wist een bezoeker te vertellen. Al moet ik zeggen, dat gedurende de hele wandeling zich niets vervelends heeft voorgedaan met andere honden. Het was daar redelijk bevolkt, zonder dat het druk was. Daar is het gebied te groot voor. Het gebied grenst aan het terrein van de scouting (Ascanen). De beide pups gingen ook mee. De kleine Lilly in een wandelwagentje, waar ze af en toe uit mocht en Fenna gewoon los. Fenna maakte kennis met het water. Ze sprong enthousiast achter een stok aan, die Ben in het water gooide. Ze had aan de overkant een andere hond zien zwemmen, dus dat doe ik ook dacht ze. Gevolg was dat ze kopje onder ging en geschrokken aan de wal klauterde. Een nat pak, maar dat kreeg ze droog door door het zand te gaan liggen rollen. Jill kreeg ook een nat pak, maar om andere redenen. Ze hield tegen mamma Karly vol dat ze niet hoefde te plassen, totdat haar broek nat werd. Er was daar ook zoveel te doen. Gelukkig was het weer prachtig zonnig en was het tussen de bomen haast windstil. Het zal zeker niet de laatste keer geweest zijn dat we daar zijn gaan wandelen. Fenna en Lilly moesten flink getemperd worden. Lilly viel in slaap in de wandelwagen, terwijl Fenna geregeld weer aan de lijn ging om te voorkomen dat ze bleef gaan.
zondag 13 mei 2012
Het Zuigerplasbos in
Vandaag zijn we met bijna de hele familie het Zuigerplasbos ingegaan. Alleen Mike was afwezig. Hij was aan het werk. Het Zuigerplasbos is behoorlijk op de schop gegaan en nu is het een bos waar je vooral als kind veel kunt doen. Het gebied is gevarieerd, met zowel bos als waterpartijen met strandjes en overal speeltoestellen, klauter- en klimmogelijkheden. Nu mag men nog met de hond los bijna overal lopen, maar dat zal straks behoorlijk beperkt gaan worden wist een bezoeker te vertellen. Al moet ik zeggen, dat gedurende de hele wandeling zich niets vervelends heeft voorgedaan met andere honden. Het was daar redelijk bevolkt, zonder dat het druk was. Daar is het gebied te groot voor. Het gebied grenst aan het terrein van de scouting (Ascanen). De beide pups gingen ook mee. De kleine Lilly in een wandelwagentje, waar ze af en toe uit mocht en Fenna gewoon los. Fenna maakte kennis met het water. Ze sprong enthousiast achter een stok aan, die Ben in het water gooide. Ze had aan de overkant een andere hond zien zwemmen, dus dat doe ik ook dacht ze. Gevolg was dat ze kopje onder ging en geschrokken aan de wal klauterde. Een nat pak, maar dat kreeg ze droog door door het zand te gaan liggen rollen. Jill kreeg ook een nat pak, maar om andere redenen. Ze hield tegen mamma Karly vol dat ze niet hoefde te plassen, totdat haar broek nat werd. Er was daar ook zoveel te doen. Gelukkig was het weer prachtig zonnig en was het tussen de bomen haast windstil. Het zal zeker niet de laatste keer geweest zijn dat we daar zijn gaan wandelen. Fenna en Lilly moesten flink getemperd worden. Lilly viel in slaap in de wandelwagen, terwijl Fenna geregeld weer aan de lijn ging om te voorkomen dat ze bleef gaan.