Gistermiddag ben ik op de motor gestapt voor een retourtje Lelystad - Apeldoorn. Eerlijk gezegd had ik glad vergeten dat Pinksteren voor de deur staat. Op de heenweg was het vrij stil en kon ik rustig toerend genieten van de omgeving. Ik moest wel blijven rijden, want de temperatuur was hoog en het motorblok warm. De weg tussen Harderwijk en de rotonde richting Apeldoorn vind ik niet zo lekker rijden. Ik weet niet precies waarom. De weg naar Apeldoorn vanaf de rotonde bevalt me beter. Aan de weg is te zien dat je in heuvelachtig landschap terecht bent gekomen. Bij de Julianatoren is het ook vrij rustig. De parkeerplaats is door een handjevol auto's bezet. Bij de Naald ga ik linksaf en vervolgens bij het verkeerslicht rechtsaf. Bij dat verkeerslicht zag ik bijna een aanrijding gebeuren. Het licht voor rechtdoor sprong op groen en de wachtende auto voor me (rechts voorgesorteerd) trok opeens op, reed pardoes door rood en sloeg rechtsaf. Daar stak een aantal fietsers over, omdat hun licht wel op groen sprong. Meneer remde uit alle macht en stond tussen de fietsers stil. Het was even schrikken en schelden geblazen door de fietsers. Meneer begreep er niets van. Een beetje dom. Afgezien van het feit dat het licht voor de fietsers goed zichtbaar was is het nog steeds zo dat afslaand verkeer doorgaand verkeer voorrang moet geven, tenzij .....enz.
Op mijn bestemming aangekomen was ik uiteraard benieuwd of tante Carla thuis zou zijn. En dat was ze. Ze had me al gezien, toen ze een kopje thee op de tafel had gezet. Na een zeer hartelijke begroeting, wat is het toch een lief, opgewekt mensje, gingen we in de tuin zitten. Daar hebben we gezellig zitten kwekken, chocolade gesnoept en thee gedronken. En opeens was het half zes! Oeps, gezelligheid kent geen tijd. Ze kreeg net bezoek van de wijkverpleegster, dus die heb ik maar even verzocht een foto van ons beiden te maken. Daarna kwam het afscheid en reed ik tussen de vakantiegangers (wat een drukte) terug naar Lelystad.
