Het mooie groene, ronde nest bovenop de lamp bij de schuur, is van een winterkoninkje. De vorm van het nest heeft wat weg van die van een iglo, dus dat zou wel kunnen. Het beestje moest wel even wennen aan het feit dat er plots mensen bij het huisje rondlopen. En dat ze ook geregeld in het schuurtje moeten zijn. Maar tegen halfacht ’s avonds zagen we het vogeltje weer het nest in gaan.
Gisterochtend had ik een paar millimeter van een plint afgezaagd. Hij was net te hoog voor onder een kast. Daarna ben ik verder gegaan met het ontroesten van het onderstel van een stacaravan. Ik ben daarmee tijdig gestopt, want het werd mij te warm en te stoffig. ’s Middags merkte ik dat ik iets in mijn oog gekregen heb. Zowel het mondmasker als de bril en niet te vergeten mijn neusharen, houden niet al het stof tegen. Ik heb mijn oog een paar keer onder de douche gespoeld met water. Ook een paar keer met een borrelglas vol water, dat ik op mijn oog gedrukt hield. Maar beide methodes hielepen niet. Plotseling dacht ik : “Had ik nou maar een glazen oog!” Gewoon om het even onder de kraan af te spoelen. Het zal wel weer overgaan.
In het huisje kwam ik erachter, dat de kast waar de plint onder komt, niet overal even hoog van de vloer staat. Dat komt omdat in een deel apparatuur staat. Dus moet ik de plint nog een keer onder handen nemen.