Het was geen Babylonische spraakverwarring, maar wel een die er verdacht veel op leek. Ik belde een verzekeringsmaatschappij om een offerte aan te vragen om een pensioen aan te kopen. Ik moest wat basisgegevens inspreken om naar de juiste afdeling doorverbonden te worden. Het vreemde was dat de jongeman aan de telefoon gelijk midden in het gesprek dook, zonder mij eerst mijn zegje te laten doen. Het gevolg was een miscommunicatie die bijna een halfuur duurde! Meneer keek blijkbaar in zijn computersysteem en zag daar een pensioenvoorziening van mij. Daar ging hij op voortborduren. Maar die voorziening had een voormalige werkgever geregeld. Niet ik. Dus begon meneer te vertellen dat ik niet zomaar even geld in die regeling kon storten en/of andere pensioenen kon toevoegen. Tja, dat snap ik ook nog wel. Nee, ik wilde gewoon een offerte aanvragen voor een nieuw pensioen. Maar dat kwartje viel niet bij meneer. Halverwege ging bij hem een lampje branden. Hij stelde voor om helemaal vooraan te beginnen. Hij vroeg wat persoonsgegevens van mij en mijn adres en woonplaats. Maar in plaats van daarna mij de vraag te stellen wat ik van hem wilde, ging hij weer over mijn pensioen dat via zijn maatschappij liep te praten! Grrrr!
Ik onderbrak hem en zei dat hij niet naar dat pensioen moest kijken. Ik vertelde hem weer over het kapitaal dat vrijkomt en dat ik aan het shoppen ben, om de beste pensioenvoorziening te kunnen aankopen. Toen moest hij weer even ruggespraak houden. Tussendoor had ie dat ook al gedaan. Maar nu met resultaat. Hij formuleerde mijn vraag dusdanig, dat ik begreep dat hij mij nu echt begrepen had. Toen zei hij : "Dan moet u mijn collega hebben, maar die is momenteel niet beschikbaar." Ik zal zo spoedig mogelijk teruggebeld worden, zei hij nog. En aldus geschiedde. We waren binnen tien minuten klaar, dankzij een deskundig iemand die mij gerichte vragen stelde.