Op grote hoogte

Links de sluizen, rechts jachthaven Deko Marine

Houtribsluizen

Voor een goed doel, de Stichting Heppie, ben ik over mijn hoogtevrees gestapt en de hoogte in gegaan. Op de fiets ben ik naar de zendmast bij Bataviastad gereden. De wachtrij van belangstellenden viel mee. Ik hoefde slechts zo'n 20 minuten te wachten, voordat ik in een kleine lift mocht stappen. Er mochten per keer maximaal zeven volwassenen mee naar boven en/of beneden. Op de 23 ste etage (van de 24) stapte ik weer uit. Ik bevond me nu op de bovenste ring van de toren. Ik betrad een ronde ruimte met een glazen wand. Helaas waren de ramen niet gezeemd. Een bordje vertelde de bezoekers de reden : de glazenwasmachine was kapot. Het fotograferen van de kant van het Markermeer en IJsselmeer was wel mogelijk, maar mijn camera protesteerde toch vanwege de beslagen ramen.
De stadzijde was nog lastiger vast te leggen, omdat de zon recht op de ramen stond. Er was volop ruimte om rond te lopen en foto's te maken. Helaas was het zicht dermate beperkt, dat ik geen foto's kon maken van Lelystad haven. De beide silo's van de betonfabriek waren met het blote oog wel te zien. Maar de camera zag niets. Toch was het bezoekje de moeite meer dan waard. Het uitzicht is erg mooi. Het viel me op, dat ik zonder moeite naar beneden kon kijken. Echt hoogtevrees heb ik blijkbaar niet.
Na zo'n twintig minuten ben ik weer met de lift naar beneden gegaan. Dit keer was er veel meer ruimte beschikbaar, want we waren met  vijf personen. Al met al een leuk bezoek.