Zijn dood kwam onverwacht, want het ging ogenschijnlijk goed met hem. Ik heb mijn neef altijd gezien als een vrijbuiter. Hij heeft veel gevaren en de wereld gezien. Een keer bezocht hij ons toen zijn schip Curaçao aandeed.
Als kind heb ik altijd tegen mijn grote neef (zo'n 10 jaar ouder) opgezien. Hij woonde bij mijn oma en opa in de Koningstraat. Daar is hij na de oorlog als kind ooit terechtgekomen, omdat zijn moeder niet voor hem kon zorgen.
Jacques nam me mee op de fiets (naar Leiden) en later als tiener zat ik een paar keer bij hem in de auto. Toen Jacques aan wal ging werken kwam hij o.a. bij Digital terecht. Hij heeft ook in de ketjap gezeten. Hij heeft twee leuke dochters uit een huwelijk dat later strandde. Jacques was ook opa van twee kleinkinderen. Ik heb Jacques later, na zijn operaties ook van een andere kant leren kennen. Een gevoelige, eenzame persoonlijkheid die ook in de spiegel durfde te kijken. Rust zacht Jacques en bedankt voor alles.