Ooit sprak iemand over "survival of the fittest" (best passend) toen hij over meneer Darwin's ervaringen las. Ik probeer me ook aan te passen aan de vele veranderingen. De meeste komen geleidelijk, sommige erg snel. Niet iedereen past zich aan, wat soms tot verwarring leidt. Een vrouw voor laten gaan of een deur voor haar openhouden, wordt niet meer door alle vrouwen op prijs gesteld. Sommigen benadrukken dat door te snauwen : "Dat bepaal ik zelf wel!" of "Ik mankeer niets aan mijn handen!" Dus dat werd vrouwen en situaties inschatten. Vrouwen mogen ook mannenwerk doen en moeten dan hetzelfde betaald worden. Niets mis mee, zolang ze maar dan ook alles doen.
Onlangs meldde zich een vrouw bij het Korps Commando troepen. Ze wil de opleiding gaan volgen. Veel commando's sputteren tegen en zeggen dat een vrouw deze opleiding niet kan volbrengen. Dat lijkt mij ook, maar laat haar dat zelf ondervinden. Ik ga er wel vanuit dat er niets van de opleiding aangepast wordt om haar tegemoet te komen. Ik vraag me af of ze ook een levende kip de strot zal afbijten en het nog warme bloed zal drinken. Of ze ook al die fysieke en psychische belasting wil ondergaan en geregeld voor lul wil staan. Of ze tegen mannelijk taal zal kunnen en net als menige collega ook door de maten genaaid mogen worden. Want onder militairen bevinden zich veel matennaaiers. Tijdens het tijgeren moet ze ook drie sporen trekken en geen vier. Hoe gaat ze dat voor elkaar krijgen? En een blenco beurtje moet ook geen enkel bezwaar zijn. Ze moet de hele martelgang ondergaan. Nee hoor, laat haar maar tot de opleiding toe. Als ze over al dit soort zaken maar niet gaat lopen zeuren. Dan wordt ze de rest van de opleiding alleen maar afgeknepen. En dan krijgt ze nooit die groene baret. Maar misschien heeft ze heel erg veel mannelijke hormonen en valt het allemaal mee.