Discriminerende opmerkingen en/of gedrag heb ik vaak afgedaan met de gedachte, dat het louter domheid van die mensen betrof. Op jongere leeftijd schrok ik nog wel eens. Zoals toen een mevrouw in de volle bus niet naast deze tiener wilde zitten met de mededeling : "Ik zit liever niet naast een zwarte." De chauffeur reed niet weg van de halte, maar werkte mevrouw de bus uit. Bravo!
Ik ben geregeld mensen tegengekomen, die bijna alles wat hen gezegd wordt of overkomt op zichzelf en vooral hun kleurtje betrekken. Zo sprak ik een keer een medewerkster aan, omdat ze geregeld te laat op werk kwam. Haar reactie was : "Dat zeg je omdat ik zwart ben." Toen ik zei : "Cynthia, kijk nou eens naar mij!", zei ze doodleuk : "Maar jij bent overgelopen!" Ik heb meer situaties meegemaakt waarin getinte mensen vonden, dat ze gediscrimineerd werden als ze aangesproken werden op hun gedrag. Het is weer eens een andere manier om je aan je verantwoordelijkheid te onttrekken.
En als ik hen een werkopdracht gaf, hoorde ik maar al te vaak : "De slavernij is afgeschaft hoor, Willem!" Of ander gezeur over voorouders die gebukt gingen onder de blanke overheersing.
Mij is een keer openlijk gevraagd hoe het kan zijn dat een zwarte zo'n goede baan en dito salaris had. Ik werd daar weer niet boos om. Ik antwoordde rustig : "Omdat deze zwarte 's avond niet lui voor de tv op de bank ligt met een baal chips, maar aan het studeren is."
Daar werd de corpulente vragensteller wel boos over. De andere collega's niet. Die lagen in een deuk.Ach, ik heb zo vaak discriminerende opmerkingen moeten aanhoren. Maar dat heeft mijn vertrouwen in de medemens nooit geschaad.