woensdag 2 oktober 2013

De wind van voren

Na het inslaan van enige drank en snacks ter verhoging van de algehele feestvreugde, was ik op de parkeerplaats bezig met het in de auto gooien van de boodschappen. Normaal ga ik op de fiets, maar gezien de hoeveelheid dit keer met de Matrix.
Terwijl ik daar bezig ben loopt een jonge vrouw met een lege kar naar de verzamelplek om hem daar weer terug te zetten. Blijkbaar wordt ze geroepen, want ze kijkt even achterom. Een oudere man met hond komt haar tegemoet en bijna botsen ze tegen elkaar op. Ze biedt geschrokken haar excuses aan. Aardig zou je denken, want de man lette ook niet op. Maar meneer heeft een kort lontje en accepteert geen fout van een ander noch de excuses. Of kwam het omdat ze Mediterraan gekleed was?
Hij scheldt haar uit en verwijt haar op boze toon, dat ze bijna zijn hond had aangereden. Het beestje zelf heeft nergens last van dan alleen van zijn nieuwsgierigheid. Hij snuffelt aan haar kleren. Iets wat mevrouw niet op prijs stelt. Ze doet een stap terug.  "Kijk voortaan uit je doppen!", moppert de man terwijl hij zijn weg vervolgt.
Als ik mijn winkelwagen ook terugbreng, staat de vrouw nog verbouwereerd bij de overige wagentjes. "Jammer van dat korte lontje van meneer", probeer ik haar te steunen. Ze vertelt wat er gebeurd is en wordt dan pas echt boos. Ze loopt in de richting waarin meneer en hond waren gelopen. Vast besloten om hem alsnog even op zijn nare gedrag aan te spreken. Maar dan wordt ze weer geroepen. Haar partner zegt iets op rustige toon tegen haar. Ze staat even stil, draait zich met een zucht vervolgens om en stapt in de auto.
Het is me al lang geleden opgevallen, dat fouten maken niet meer toegestaan is. Excuses maken heeft geen enkele zin. Je krijgt gelijk de wind van voren.