Wandelen in Arad -3-

Een aantal keren ben ik alleen in die mooie stad Arad gaan wandelen. Ik heb gisteren nog even naar een uitgebreide video over deze stad gekeken. Ik had hem al eerder bekeken, maar nu, na mijn bezoek, spreekt hij me honderd keer meer aan. Veel beelden zijn voor mij nu bekende geworden.
Het huis van Olga en Ovidiu staat dicht bij het centrum van de stad. Als ik het erf verlaat en de stalen poort achter me sluit, ga ik linksaf en wandel een stukje over de Kogälniceanu straat tot ik bij de eerste zijstraat naar links kom. Op het hoekje bevindt zich een winkeltje waar van alles te koop is. Een soort kruidenierswinkel, die me aan mijn jeugd doet denken. Ik ga daar naar binnen om een zakje menthol-pastilles (ik noem ze 'strotschroeiers') te kopen. Ik word zoals gewoonlijk vriendelijk begroet. Ik groet dit keer terug in het Engels met 'good morning!' Als ik de jongedame naar de strotschroeiers vraag (geen 'throatburners' in het Engels), pakt ze een menthol-snoepje uit een grote plastic zak. Even had ik niet in de gaten dat ze hier per stuk(!) worden verkocht. Dan vraag ik haar 15 stuks. Daarmee moet ik de vakantie wel kunnen doorkomen. Ze telt de pastilles met een glimlach, tikt iets in op haar rekenmachine , laat mij het bedrag zien en noemt in keurig Engels de prijs. Nadat ik betaald heb, bedank en groet ik haar. Ze zegt vrolijk : "Have a nice day!" Steeds meer jongeren kiezen voor de Engelse taal en laten het Frans en Duits links liggen. Ook in Duitsland en Frankrijk is deze trend gaande.

Ik volg het zijstraatje, dat met veel rozenstruiken aan weerskanten en de warme kleuren van de huizen er erg gezellig uitziet. Als ik aan een bredere weg kom sla ik rechtsaf. Daar passeer ik een politiebureau, waar veel dienstwagens geparkeerd staan. Ze hebben allen het kenteken van het ministerie waaronder de politie valt.
Na nog geen 400 meter te hebben gelopen ben ik al dicht bij het centrum. Ik passeer een plein met twee grote monumenten. Eigenlijk passen de twee monumenten niet bij elkaar. Vooral de poort komt bombastisch over. Gaande weg merk ik aan de omgeving dat ik het centrum nader.