Wandelen in Arad -2-

Aan de voorkant van de nieuwe kathedraal, hoog boven mij, zie ik een prachtige wandschildering. Er staan drie figuren op afgebeeld. Ze komen bij bij over als engelen, gezien de vleugels. De tekst erboven is als Chinees voor mij. Olga loopt de trap op, terwijl ik de foto die ik net gemaakt heb controleer. Als we het gebouw betreden slaat Olga een kruisje.
In de kathedraal is het heerlijk koel. En wat een stilte vergeleken met de drukte in de stad. Het interieur is ten dele afgewerkt. De rest is nog grijs beton. Maar wat wel afgewerkt is, doet ons beiden in stilte hullen. Vreemd dat je in zo'n omgeving opeens gaat fluisteren in plaats van praten. Er zijn een paar mensen aanwezig, die even in gesprek zijn met hun Heer. Ik bewonder de prachtige schilderingen en probeer de afgebeelde taferelen te herkennen.

Ik ben erg benieuwd hoe het over een jaar eruit zal zien. Dan moet het wel heel erg indrukwekkend zijn geworden. We verlaten de kathedraal en zetten onze wandeling door Arad voort. We nemen de boulevard, zoals Olga zegt. Een super brede weg met dito middenberm. Die komt wat parkachtig over met het gras en de bomen. Er zijn ook parkeerplaatsen en er bevinden zich twee trambanen. Ik wil nog graag ansichtkaarten kopen. Dat wordt een probleem, want volgens Olga zijn die nogal lastig te verkrijgen. Er zijn weliswaar veel kiosken, maar geen van alle verkoopt kaarten en/of souvenirs. Na wat gevraag komen we in een kelder terecht waar een winkeltje is gevestigd. De man achter een tafeltje begint enthousiast Engels en Duits tegen mij te praten. Dat hij ook wat Frans kent, moet ik ook even horen. Maar het blijft bij Engels. Meneer heeft in de reiswereld gewerkt en runt nu dit winkeltje. Hij toont mij een hele ris aan kaarten van Arad. Ik kies er tien uit. Postzegels verkoopt hij niet. Daarvoor moet ik naar een postkantoor. Ik reken af en we besluiten op en van de vele terrasjes in de schaduw wat te gaan drinken. Het is rond de 30 graden en het begint erg warm te worden. Ik merk dat Olga wat vermoeid raakt. Na de koffie lopen we richting huis. Dat blijkt veel dichterbij te zijn dan ik verwachtte. Dat doet me besluiten om een volgende keer zelf op pad te gaan. Maar voor vandaag is het voorlopig genoeg geweest.