Een Indo in Lelystad

Indonesische bami

Onlangs ben ik gevraagd mee te werken aan een tv programma. "Dag meneer Van O. Zou u mee willen werken aan een tv programma. Ik antwoord : "Aduh, wat leuk! Maar eh.. dat hangt af. Waar gaat het programma over, mevrouw?" De vriendelijke stem legt uit : "We gaan aandacht besteden aan culturele minderheden in de stad. "Aha, dus ook aan deze rijstepikker?", vraag ik. Jazeker, het wordt een documentaire over Surinamers en Marokkanen in Lelystad."  Ik val even stil. "Huh?! En how about de Indo's, mevrouw, komen die niet aan bod?"
Maar die deden niet mee zei ze extra lief. "Mag ik dan weten waarom u mij belt, mevrouw?", vraag ik ook lief. Ze zegt dat ze mijn naam heeft gekregen van derden. "U bent toch die Surinaamse meneer die papier opruimt in Lelystad Haven?", vraagt ze wat benauwd. Ze voelt blijkbaar enige nattigheid.
"Hahaha! Welnee! U bedoelt natuurlijk Rob, mijn collega opruimer in ruste!" zeg ik lachend. Ik beloof haar Rob te informeren over het verzoek. Indo's doen dus niet mee. Al weer niet. Die doen al zo lang niet mee. Waarom eigenlijk niet?