Nu bekend geworden is dat de aangetroffen dode viervoeter een heuse wolf is, wordt verschillend gereageerd. Een groepje juicht (ik weet niet waarom want het beest is immers dood), een andere groep haalt de schouders op en er is een groepje dat angstig gereageerd heeft. Huh? Een wolf?
Dat laatste groepje gelooft blijkbaar nog in sprookjes. Je weet wel, in de grote boze wolf en Roodkapje. En toen hij toch uit de put kwam ondanks al die keien in zijn buik, ging hij bij de zeven geitjes langs. Kreeg ie weer keien in zijn buik en hopla weer de put in. Het zal wel die put zijn geweest waar hij bij Vrouwtje Holle terecht kwam en daar heeft meneer Wolf gewoon zijn best gedaan. En wie zijn best doet komt gezegend weer terug.
Neemt niet weg dat men nog niet weet of de wolf hier neergelegd is, of daadwerkelijk naar hier is komen lopen. Dat laatste lijkt mij stug. De Noordoostpolder is niet bepaald aantrekkelijk. Voor wolven. Die willen de ruimte hebben en mensen eten die Igor, Natasja, Sonja en Pjotter heten. En ouders die weinig op hebben met hun eigen kinderen :