 |
| Tekening gemaakt door Olga |
Na een discussie met de taxichauffeur kwam Olga's moeder weer terug. Ze begroette mij nogmaals heel enthousiast. Ze gaf me het gevoel alsof we elkaar al jaren kende. Ze liet me mijn slaapkamer zien en vertelde intussen dat Olga een dag eerder tevergeefs had staan wachten op het station van Arad. Even later kwam Olga's vader thuis. Weer volgde een joviale begroeting compleet met klapzoenen op beide wangen. Hij schonk iets te drinken voor mij in. We raakten al snel in gesprek met elkaar. Ondanks het feit dat hij geen vreemde taal sprak, begrepen we elkaar uitstekend. Sprekend over het werk dat ik deed stelde hij dat ik maar in Roemenië moest komen wonen en in Holland moest blijven werken. Omdat het gesprek erg vrolijk verliep, dacht ik dat hij een grapje maakte. Dus antwoordde ik, dat ik dat niet van plan was. Ik had toen niet echt de indruk, dat het een serieuze vraag was. Daar kwam ik later pas achter. Inmiddels was ik door het limonadeglas 'water' behoorlijk slaperig geworden. Het drankje bleek een zelf gebrouwen drankje (Tjuica of Palincä) te zijn met een enorm hoog alcoholpercentage. Voor iemand die nauwelijks alcohol nuttigt en er ook niet tegen kan een geweldige ervaring. Niet veel later arriveerde Olga en begroetten we elkaar voor het eerst in levende lijve. Lang hield ik het die middag niet vol. Ik viel in slaap...
