 |
| Kale Streetcaster |
Het Stadhuisplein hier in Lelystad behoort tot een van de saaiste en lelijkste plekken van de stad. De saaiheid wordt benadrukt door de verwachting die men normaal gesproken van een stadscentrum heeft. Een centrum moet gezelligheid uitstralen en een aantrekkingskracht uitoefenen op de bezoekers. Het mislukte Streetcaster project is het symbool van de saaiheid aldaar, in de vorm van een kaal stalen geraamte. Het begon met het faliekant verkeerd plaatsen van het scherm. Vergelijk het maar met een voetbalveld, dat aan de buitenkant van het stadion aangelegd is. Op voorhand gedoemd tot mislukken. Het scherm had volgens mij aan de overzijde van de huidige plaats geplaatst moeten worden, zodat vanaf de spaarzame horecabedrijven aan de kant van de Kroonpassage men zittend (en dus niet staand), eventueel ook droog en onder het genot van een drankje het beeld kan zien. Er zouden o.a. voetbalwedstrijden getoond worden. Maar om bijna twee uur lang op dat saaie plein te gaan staan is voor niemand aantrekkelijk. Afgezien van meneer Lely. Of was het grote scherm louter bedoeld voor de ambtenaren aan de overkant, zodat zij vanachter hun bureaus naar het scherm konden kijken? Nu heb ik begrepen dat de gemeente meer horeca om het plein wil. Meer terrasjes zou de boel daar al een stuk gezelliger kunnen maken. Hopelijk legt men nu de kille, zakelijke benadering eens opzij en gaat men met de juiste beleving tot een herinrichting over. Samen met wat meer groen en fleurigheid om de grijze grauwheid te verdoezelen, kan het Stadhuisplein een stuk aantrekkelijker worden. Misschien, heel misschien komen er dan ook toeristen. Ik beloof niets, want in het nieuwe deel is het ook niet bepaald gezellig winkelen. Op de meeste dagen probeert de wind het winkelend publiek uit de straten weg te blazen. Die ervaring had men in Almere al jaren geleden opgedaan.
