De oudste boom van Leystad, de ir. Klasemaboom aan de Oostvaardersdijk naast de jachthaven, is doodziek. Hij heeft last van aderverkalking, populair gezegd. Verkeerde voeding en te weinig beweging. Volgens wetenschappers bevindt de boom zich in terminale fase. De gemeente wil nog proberen de boom te redden door komende winter haar ledematen met een takkenzaag te amputeren. Maar een echte verbetering in de gezondheid wordt na de ingreep niet verwacht. Ik zie het zaagwerk dan ook meer binnen het kader van de alsmaar stijgende brandstofprijzen en de bevriezing van de ambtelijke salarissen en niet zozeer binnen het herstel van de boom. Het blijft natuurlijk wel de overheid, die iets voorstelt. Maar er ijn er meer die misbruik maken van de zieke boom. Een poldercowboy ging zelfs tegen die oude zieke ingenieur staan leunen om zweverige taal uit te slaan. Daar vererger je toch alleen maar de aderverkalking mee? De boom is ooit als paaltje daar in de grond geslagen. Het paaltje bleek voldoende potentie te hebben om uit te groeien tot een enorme boom. Een haast symbolisch succesverhaal : wie ooit in zijn jeugd jarenlang voor paal heeft gestaan, kan nog altijd een boom van een ingenieur worden. Tot je zestigste, want alles is eindig.
