Irish stue

Onze andere overburen komen uit de buurt van Nieuwleusen. Leuke mensen met gevoel voor humor. We hebben menig kopje koffie en glaasje fris met ze gedronken. Hij is een timmerman en motorrijder. Tijdens een van de gesprekken bleek dat ie mensen als Gerrit ten Kate en Aalt Toersen goed kende. 'Drinkmakkers van me', zo zei hij. Zelf heeft ie ooit op een Jamathi bromfiets gereden. Toen de Ierse woonwagens naar een ander veldje vertrokken (het bleef tot middernacht rumoerig), heeft een Iers ventje onze slinger geleend om de carvanpoten in- en uit te draaien. Hij beloofde mij de slinger direct terug te komen brengen. Maar helaas zag ik het joch niet verschijnen. Toen ik hem bij toeval trof, zei hij dat ze nog bezig waren met het opstellen van de caravans. De volgende dag liep ik hem weer tegen het lijf. Dit keer beloofde hij de slinger te gaan halen. Maar er kwam geen Ierse jongen. Dus op naar de Ieren. Die deden heel afstandelijk en ik kreeg te horen, dat mijn gereedschap op een vrachtwagentje was gelegd en dat was vertrokken. Maar geen nood, we bellen hem even op. De truck zou over een uur weer op de camping zijn. Na een halve dag geen truck en ook geen Ierse jongen met (weer) een excuus. Maar ik had geluk. Op de fiets kwam ik het joch tegen. Hij begon direct met : 'Sorry sir..', maar ik walste over hem heen met de vraag : " Another excuse today, lad?"  Ik gaf hem de keus : binnen een kwartier de slinger terug of anders 10 euro betalen. Hij koos voor het laatste en bracht terstond 10 euro naar Sonja die voor de tent lag te zonnen. Gelukkig verstaat en spreekt ze ook Engels, dus was er van een misverstand geen sprake. Anders had ze misschien gedacht dat die puber iets anders voor 10 euro wilde van die dame in bikini...  Zo'n slinger kost 6,50 euro, maar de brandstofprijs is hoog. Dus zijn we een nieuwe slinger op de fiets gaan halen.