"Als ik weer thuiskom, tel ik de koekjes!", zei mamma soms tegen ons. Met die stok achter de deur waagde ik het niet stiekem in de koektrommel te zitten graaien. In Duitsland wil men wel de koekjes gaan tellen. In dit geval gaat het om het kindermisbruik in de Duitse RK kerk. Veel RK geestelijken verzetten zich daartegen. Ze maken zich ernstig zorgen over hun privacy. Daar hadden ze zelf geen enkel moeite mee, toen ze met hun tengels aan hun slachtoffertjes zaten. Die konden zich hoegenaamd niet eens verzetten om hun privacy te waarborgen. Zelf vind ik de paus hoofdelijk aansprakelijk voor al het misbruik. Hij moet net als mijn lieve mamma, de koekjes tellen. Maar wie roept die oude kerkbaas tot de orde? Misschien alleen God. Misschien, want wie weet leidt zijn weg na de dood niet eens naar de hemelpoort en volgt hij een andere. Nu de bal van het kindermisbruik is gaan rollen, bezwijkt het RK kruis bijna. Het kan nauwelijks de vredesduif nog dragen.
