Gisteravond hoorde ik over het kortstondige leven van Joodse gezinnen gedurende WO2. Ik hoorde ook over overlevenden die na de oorlog naar Israël gegaan zijn. Ik raakte toen wat in de war. De verhalen van de overlevenden aangehoord hebbende, begrijp ik niet waarom zij en hun nazaten op dezelfde nazi manier tekeer gaan tegen Palestijnen en anderen. Laten we wel zijn, ook christelijke landgenoten en anderen zijn dagelijks het slachtoffer van het geweld.
Het typerend voor het Joods volk is dat ook in het buitenland waar Joden als toeristen zijn, er op hun onbeschoft en wreed gedrag geen rem zit. Het karakter van dat soort volk is gevaarlijk ziek. Er was ooit iemand die die ziekte wilde bestrijden. Of vergis ik me?