Van meer organisaties is bekend dat de administratie blijkbaar een chaos is. Zo ook van het Pensioenfonds van de Openbare Bibliotheek. Toen ik pas werkzaam was bij de bieb, heb ik het fonds twee keer een brief gestuurd met een paar vragen. Dat deed ik nadat ik op mijn e-mails geen reactie had gekregen. Zelfs geen bericht van ontvangst.
Afgelopen zomer kreeg ik een verzoek van het fonds om een verklaring in te vullen, waaruit zou blijken dat ik afstand deed van mijn prepensioen. Zoals gebruikelijk heb ik direct het formulier met bijlagen retour gestuurd. Ik doe wat dat betreft mijn huiswerk keurig op tijd. Een paar maanden later ontving ik nogmaals het verzoek. Compleet met verklaring en retourenvelop. Ik belde het fonds met de mededeling, dat ik al zo'n verklaring met bijlagen naar hen had opgestuurd. Mevrouw vertelde eerst dat abusievelijk een tweede brief de deur is uitgegaan naar de klanten. Ze bood daarvoor haar excuses aan. Voor alle zekerheid keek ze nog even in de computer en bevestigde, dat mijn verklaring ontvangen en verwerkt was.
Deze week ontving ik een soort aanmaning. Men wachtte nog steeds op mijn verklaring! Driemaal is scheepsrecht. Dit keer maakte ik gebruik van het e-mailadres om te reageren, zoals de aanmaning aangaf. Ik heb bovenstaand verhaal geschreven en afgesloten met de hoop, dat het Pensioenfonds mijn opgebouwd pensioen nog wel terug kan vinden in hun chaotische administratie.
Ik ben benieuwd naar de reactie van mevrouw G.