Vanmiddag heb ik mijn antigriepprik gehaald. Tot mijn grote verbazing was het alles behalve druk bij het Medisch centrum in de Botter. Voorgaande jaren stonden op de drie verschillende dagen lange rijen mensen te wachten. Ik dacht toen nog : ja hoor, er is weer iets gratis te halen. Maar dit keer, de 2e ronde, kon ik zo naar de tafel lopen. Daar werd mijn oproepformulier in ontvangst genomen. Ik keek om me heen en zag dat ik inderdaad tot de grijze massa ben gaan behoren. Wie had dat gedacht?
Ondanks de crisis is de prik nog steeds gratis. En nu maar hopen dat ie niet voor niets is geweest. Vorig jaar heb ik last gehad van de griep. Een ander type dan waar de enting voor bedoeld was.
Er wordt weer gerommeld met de zorgpremie. Betalen naar draagkracht, zegt men. Ik noem dat symptoom bestrijding. Het valt mij nog steeds vies tegen, dat men de producenten van medicijnen, de zorgverzekeraars en de specialisten niet aanpakt. Dat zijn immers de grootverdieners binnen de zorg. Wij verdienen alleen een goede zorg, maar krijgen geen waar voor ons geld. De zorg wordt haast onbetaalbaar. Net als onze gezondheid.