De keren dat ik gedumpte post aantrof hier in Lelystad Haven, viel het mij op dat de betrokken instanties totaal geen haast hadden met het opruimen dan wel ophalen van die post. Onlangs hoorde ik dat in een soortgelijke situatie Post NL pas in actie kwam, toen SBS6 zich ermee bemoeide. En dat was een behoorlijk aantal dagen nadat de post was aangetroffen en de vondst bij de postgigant gemeld was.
Tijdens het opruimen van zwerfvuil kom ik meer zaken tegen, waarvan ik me soms afvraag : "Wat moet ik ermee?" Een vraag die ontstaan is na de vele teleurstellingen die ik heb opgedaan, nadat ik via de officiële kanalen mijn vondst meldde of probeerde te melden. Om die reden gooi ik veel zaken gewoon in de grijze vuilniszak onder het motto : "Weg ermee. Scheelt mij een heleboel ellende!" Het ligt ook aan mezelf hoor. Ik heb nu eenmaal een vrij groot verantwoordelijkheidsbesef. En het valt me zwaar me daaraan te onttrekken. Dus is het ook een mooie oefening voor mij om wat gemakkelijker te worden. Toch is het raar dat in bepaalde situaties mensen zo lauw reageren. Zoals toen ik een portemonnee van iemand had gevonden. De eigenaar vertelde later dat hij hem op de dag dat ik hem vond, verloren had. Maar hij kwam zonder opgaaf van reden pas na een kleine week zijn eigendom (met geld en bankpasjes) ophalen. Lekker belangrijk dus.
Maar goed, soms zijn het zaken waarmee ik liever niet aan de wandel ga. Zoals toen met die gevonden vibrator. Je zult mij dus niet met zo'n pretding het politiebureau of het gemeentehuis binnenwandelen.
Eigenlijk wil ik me louter beperken tot het opruimen van wat zwerfvuil. Maar helaas ontkom ik niet altijd aan het ondernemen van acties. Hoe vervelend en/of zinloos ze soms ook mogen zijn.