Het viel me op dat ik nergens last van had, terwijl er toch wel wat golfslag was en af en toe zelfs een flinke van voorbij varende schepen. Zou die zeeziekte soms tussen mijn oren zitten? Bij Warmond aangekomen bleek de doorvaart compleet gestremd te zijn. Men vierde daar de Schippertjesdagen en dat schijnt dan 'niet varen' in te houden. In de Warmonder Leede lagen veel vaartuigen langs de kant. Een groot aantal was gepavoiseerd (een bekend dicteewoord uit mijn jeugd, dat 'van vlaggetjes voorzien' betekent). Op die schepen zaten opvarenden te genieten van al die boten die rechtsomkeer moesten maken (Warmonder Leedevermaak). Omvaren dus. Een korte blik op de kaart van kapitein/stuurman Jan was voldoende om een gewijzigde koers te varen, die ons uiteindelijk op de Haarlemmertrekvaart richting Leiden bracht. Daar herkenden we weliswaar veel punten die we passeerden, maar soms raakte ik ook wel de draad kwijt. Vanaf het water ziet Leiden er anders uit. O ja dan? Ja! In Leiden voeren we via de Rijnsburgersingel, Morssingel, Galgewater, Stille Rijn, Nieuwe Rijn, langs Utrechts Jaagpad tot de Watertoren aan de Hoge Rijndijk. We passeerden terrasjes vol mensen, de zaterdagmarkt, oude grachtenpanden en typische Hollandse bruggetjes en zowaar een paar molens. Wat een schitterende tocht! En dat op een dag waarop precies een jaar geleden een bruidspaar ook zo'n tochtje wilde maken, maar dat door de regen in het water viel. Vervolgens koers noord/noord, langs het Waardeiland, onder de Spanjaardsbrug door de Zijl weer op. Na drie uur varen voeren we onder de Driegatenbrug de Dwarswetering weer op. Daar stond Herman ons al op te wachten. Zag ik een blik van opluchting in zijn ogen?
-wordt vervolgd-
Het viel me op dat ik nergens last van had, terwijl er toch wel wat golfslag was en af en toe zelfs een flinke van voorbij varende schepen. Zou die zeeziekte soms tussen mijn oren zitten? Bij Warmond aangekomen bleek de doorvaart compleet gestremd te zijn. Men vierde daar de Schippertjesdagen en dat schijnt dan 'niet varen' in te houden. In de Warmonder Leede lagen veel vaartuigen langs de kant. Een groot aantal was gepavoiseerd (een bekend dicteewoord uit mijn jeugd, dat 'van vlaggetjes voorzien' betekent). Op die schepen zaten opvarenden te genieten van al die boten die rechtsomkeer moesten maken (Warmonder Leedevermaak). Omvaren dus. Een korte blik op de kaart van kapitein/stuurman Jan was voldoende om een gewijzigde koers te varen, die ons uiteindelijk op de Haarlemmertrekvaart richting Leiden bracht. Daar herkenden we weliswaar veel punten die we passeerden, maar soms raakte ik ook wel de draad kwijt. Vanaf het water ziet Leiden er anders uit. O ja dan? Ja! In Leiden voeren we via de Rijnsburgersingel, Morssingel, Galgewater, Stille Rijn, Nieuwe Rijn, langs Utrechts Jaagpad tot de Watertoren aan de Hoge Rijndijk. We passeerden terrasjes vol mensen, de zaterdagmarkt, oude grachtenpanden en typische Hollandse bruggetjes en zowaar een paar molens. Wat een schitterende tocht! En dat op een dag waarop precies een jaar geleden een bruidspaar ook zo'n tochtje wilde maken, maar dat door de regen in het water viel. Vervolgens koers noord/noord, langs het Waardeiland, onder de Spanjaardsbrug door de Zijl weer op. Na drie uur varen voeren we onder de Driegatenbrug de Dwarswetering weer op. Daar stond Herman ons al op te wachten. Zag ik een blik van opluchting in zijn ogen?