Toen ik die titel in een trailer over het scherm van onze tv zag rollen, keerde mijn maag zich spontaan om. En (gelukkig) weer terug. Eerst dacht ik dat het jongetjes in ontwikkelingslanden betrof, die op zeer jonge leeftijd uithuwelijkt worden. Nee dus. Het gaat om volwassen(?) personen van het mannelijk(?) geslacht, die nota bene door hun moeder aan een vrouw geholpen moeten worden. Om je dood te schamen! En dat voor miljoenen kijkers op de nationale tv. Wat later zag ik een moeder die haar zoon ter verantwoording riep, omdat hij een kandidate wat verwaarloosd zou hebben. Dat vond ze zo zielig. Zouden moeder en zoon ook samen gaan solliciteren? Zou zoonlief al zijn eigen kont schoon kunnen vegen? Het rare is (of niet?) dat er ook nog belangstelling is van de kant van vrouwen. Die hebben blijkbaar niet eens in de gaten, dat ze straks met hun eigen schoonmoeder getrouwd zijn en een volwassen kind als huisgenoot hebben gekregen. Elke dag je schoonmoeder over de vloer of op je mobieltje : "Nee, dat vindt hij niet prettig, hij wil gewoon bovenop. Heb je z'n tasje al ingepakt voor morgen? Hij moet wel z'n stropdasje om want hij heeft een vergadering. Vergeet niet zijn haartjes te kammen. Naar links, want de scheiding zit rechts hoor al beweert hij van niet. Geef hem maar een paar flinke pakkerds van mij. Dag meissie van me!"
Ik ben die zogenaamde mannen weleens tegengekomen in een kledingzaak. Met hun moeder. Een van die moeders pakte een ouderwets colbert en hield hem dat voor. Toen zei ze : "Echt iets voor jou, prachtig! Doe maar even aan." Ik vond het zo erg, dat ik ook zo'n colbert pakte en tegen Sonnepon hardop zei : "Er schijnen ook mietjes te zijn die dit soort oubollige troep dragen." Dat mietje hing zijn colbert terstond weer in het rek terug. Slappe hap dus.