Zondag is stilgestaan bij de duizenden slachtoffers van de terreuraanslagen in de USA, 10 jaar geleden. Terwijl ik naar de verschrikkelijke beelden keek en de zinloosheid van het geweld op me in liet werken, dacht ik ook aan al die andere slachtoffers. In Afghanistan komen jaarlijks ruim 4.000 onschuldige burgers om het leven. In Irak zijn sinds de inval (massavernietigingswapens noch banden met Al Qaida werden gevonden) meer dan een miljoen(!) mensen omgekomen. Wanneer was er voor hen massaal één minuut stilte? Of hebben de nabestaanden daar nergens last van? Vinden zij het heel gewoon dat hun landgenoten door 'buitenlandse terroristen' zijn omgebracht? Ik ben er een minuut stil van geweest. Een minuut slechts, want de wereld draait
dol door.
