dinsdag 13 september 2011

Het menselijke in een dier


Van politici en verkopers weet ik dat het onbetrouwbare mensen zijn. Maar daar blijft het helaas niet bij. Mensen zijn rare wezens, die tot alles in staat zijn. Toen men er achter kwam dat dolfijnen intelligente beesten zijn (ze hebben veel drenkelingen gered), werden die arme beesten omgebouwd tot levend oorlogstuig. Sluwe mensen leerden die intelligente dieren met een lading dynamiet naar een (vijandelijk) schip zwemmen, met het doel dat schip tot zinken te brengen. De dolfijn als zelfmoordcommando. Gelukkig groeit het aantal mensen dat dergelijke praktijken verafschuwt. Dat is ook een van de oorzaken van het dalend bezoekers aantal van het circus. Al moet ik toegeven dat ook de hoge mate geoefendheid van de acrobaten daarin een rol speelt. Er gebeuren immers nauwelijks nog spectaculaire ongelukken. Vooral het vangnet wordt als een flauwe ingreep ervaren. Nee, dan liever naar YouTube met videootjes van onvoorbereide acties van jongeren met een laag iq en een hoge dosis doodsverachting. Da's pas leuk! Ik herinner me nog de zangeres Ria van Kuiken, die begin jaren 60 bijna door een beer van circus Toni Boltini werd opgevreten. Of het aan haar zangkwaliteiten lag of aan haar flinke postuur is mij nooit duidelijk geworden. En dan hebben we nog Bokito. De gorilla die zijn kooi verliet om even een nare mevrouw die hem dagelijks pestte een flink pak op d'r duvel te geven. Dat gorilla's ook best aardige beesten zijn, is geregeld bewezen in situaties, waarin kleine kinderen per ongeluk in hun territorium terecht kwamen. Die werden zorgzaam opgevangen door de wilde beesten terwijl bewakers met geweren in de aanslag huiverig toekeken. Nee, van mij mogen al die circussen en dierentuinen verboden worden. Een paar dolfijnen voor zieke mensen vind ik nog wel oké. Maar dan moeten die beesten wel in volle zee hun therapeutische werkzaamheden kunnen doen. Gewoon de patiënten over boord gooien en dan komt het altijd goed.