Ik ben heel mijn leven lid geweest van de kerk. Als peuter ben ik in de Hervormde kerk in mijn geboortedorp gedoopt. Samen met mijn broertjes. We gingen naar christelijke scholen, waar het kastijden ook aanwezig was en ik de liefde geregeld miste.
Ook de zondagsschool, de catechismuslessen en de kerk vormden een onder deel van mijn leven. Het was terugblikkend wel zo, dat er sprake was van eenrichtingsverkeer en een vorm van indoctrinatie. Tegenspraak en/of vragen waren niet aan de orde. Vragen waren een uiting van twijfel en er was geen twijfel mogelijk.
Aan het eind van onze tienerjaren namen wij afscheid van de kerk. Afscheid in de zin van niet meer aan meedoen. De beleving van het geloof in een kerk als gemeenschap was weg geëbd. Zelf ben ik wel lid gebleven, met gevolg dat ik daar jaarlijks aan herinnerd werd via acceptgiro's en bedelbrieven.
Vaak was ik het oneens met de kerk. Vanwege het wegkijken. Wegkijken, daar waar hulpbehoevenden om naastenliefde schreeuwden. De kerk had en heeft zo z'n eigen clubjes. Clubjes die strookten met de politieke voorkeur uit Den Haag en die van het koninklijk huis.
In Schoonhoven was de kerk het oneens met het feit, dat wij een deel van de jaarlijkse bijdrage naar arme familieleden in Indonesië stuurde. Ik werd als een financieel(!) afvallige beschouwd.
Toen ik hier in Dronten vertelde over de hulp die ik verstrekte aan mensen en een aantal noemden / aanwees, kreeg ik te horen : "Maar die zijn geen lid van onze kerk." Of wel : wij helpen alleen onze leden.
Toen de kerk openlijk Israël bleef steunen toen duidelijk werd dat in Gaza een genocide plaatsvindt, was voor mij de maat vol. Ik stopte mijn financiële steun. Tja, en toen werd ik pardoes gebeld! Want het ging over geld. Geld waarvan de Bijbel nota ben zegt, dat geld het slijk der aarde is.
De kerk heeft er veel aan gedaan om mij te doen vertrekken. En dat in een tijd waarin de kerk klaagt over het alsmaar dalend aantal leden.
Geen probleem, want ik voel me al heel lang meer humanist dan hervormd. Ik geloof niet in de kerk. Wel in naastenliefde enz. Ik ben geen lid van het Humanistisch Verbond. Ik ben bang dat het dan weer de kerkse kant op zal gaan.