Iedere keer als ik hem tegenkom, moet ik aan mijn opa denken. Die vroeg mij als kind ooit naar een rekensom. Hij vertelde over een hond die aangereden werd door een auto en zodoende een poot kwijtraakte. Opa's vraag aan Wimmie : "Hoeveel poten heeft ie nog over?" Wimmie telde keurig op zijn vingers het aantal poten na en zei trots : "Drie, opa!" (toen spraken we nog met twee woorden). Opa lachte mij uit en zei : Nee, hij komt er één tekort! Hahaha! Die rekensom heeft mij later op de lagere school nog parten gespeeld, zodra de vraag "hoeveel heb je dan nog over?" gesteld werd. Een hond met drie poten dus. Hij loopt of zit daar aan het begin van het Woonhavenpad. Daar woont hij ook, op een boot. Zijn baas is vaak buiten bezig. Ook vanmorgen. Het mooie zwarte beest lag er weer ontspannen bij. Navraag bij zijn baasje leerde mij dat de hond een kruising is tussen een Rottweiler en een Koningspoedel. Van de typische Rotti kenmerken was weinig te zien. Van de Koningspoedel bijna alles. De hond ziet er goed verzorgd uit en is de rust zelve. Hij is ooit als pup over een hek gegooid op het industrieterrein Noordersluis. Vanwege zijn achterpoot. Hij is namelijk zo ter wereld gekomen. Met een voetje aan zijn heup. Zijn baas heeft zich toen over hem ontfermd. En zo te zien en te horen zijn ze over en weer heel blij met elkaar.
