Zelf heb ik slechts één keer zo'n busreis geboekt. Dat was begin jaren 70, toen ik Parijs wilde zien. De trip duurde een korte week en we kregen alle bezienswaardigheden te zien inclusief een nachtelijke boottocht over de Seine. Ondanks de stops onderweg, had ik me toen al voorgenomen dat het mijn eerste en laatste busreis zou zijn. Ik werd in mijn voornemen gesterkt, door incidenten met bussen die dagenlang op de weg waren. Slapende chauffeurs, technische mankementen en vervelende passagiers waren daarvan de oorzaak. Van de busramp in Zwitserland schrok ik me een hoedje. Vooral omdat er zoveel jonge slachtoffers zijn. Kinderen nog. Iedereen begint te roepen dat de bus nieuw was en niets mankeerde en dat de chauffeurs goed geslapen hadden en uitgerust waren. Vreemd, want niemand van die roependen was ten tijde van het ongeluk ter plekke aanwezig. Niet alleen vreemd, maar eigenlijk ook gênant. Het wassen van de handen in onschuld is al begonnen. Wel opvallend dat voor die rare nissen geen vangrail is geplaatst. Ik wacht de resultaten van het onderzoek af.
