Sonja was al een tijdje op haar gemak aan het rondkijken naar een hond. Zaterdagochtend werd een leuke teef van net 7 maanden vlak voor haar neus weggekaapt. Maar ze had nog een ander in het vizier : een friese stabij.Na via de telefoon een aantal belangrijke vragen gesteld te hebben en enig intern overleg, maakte ze een afspraak voor bezichtiging en eventuele koop. Dus wij op weg naar Friesland, naar Jubbega om precies te zijn. Ik weet wel waar Jubbega ligt (dat krijg je met werk en familie in het noorden des lands), maar de tomtom wist het precieze adres. Gelukkig maar, want ik had dat ding een dag eerder via het internet helemaal laten bijwerken. We troffen een viertal pups en hun ouders aan op een keurige boerderij. Het echtpaar was zes jaar en dit was het twee nest. Sonja ging voor een teefje en daar was er een van. De rest waren reutjes. Het beestje was wat kleiner en een stuk rustiger dan haar broers. Maar ze straalde wel iets bijzonders uit. Ze bleef maar naar Sonja kijken. Prachtig! Alle papieren waren aanwezig en de aanwezigheid chip werd ook even getoond met een detector. Op de terugweg hebben we nog even wat benodigdheden ingeslagen. We zijn in tegenstelling tot op de heenweg niet via de snelwegen gereden, maar binnendoor via Wolvega en Emmeloord. Onderweg zongen we vrolijk : "Een stabij uit Jubbega, Hoila hi, hoila ha". Het naamloze pupje lag rustig in de boodschappenkrat met een blik in haar ogen die zei : "wat een raar volk." Onderweg even gestopt om haar te laten drinken en even frisse lucht te laten happen. Thuis bleef ze rustig in de krat liggen en keek nieuwsgierig de huiskamer in. 's Avonds kwamen Robert en Carina. Ze hadden een bench meegenomen. Carina had al wat typisch Friese namen opgezocht en daaruit kwam Fenna als mooiste naar voren. Voor het naar bed gaan, moest Sonja wel even Fenna tot rust manen toen ze in de (zeer grote) bench werd gezet. Ze kreeg een tweetal namaak puppies mee, die haar ook tot rust brachten. De hele nacht hebben we niets gehoord (of sliepen we veel te vast?). De volgende ochtend lag ze rustig op haar plaats. Toen ze uit de bench wandelde liet ik haar direct naar buiten. Daar heeft ze gepiest en gepoept. En eten doet ze ook erg goed. Ze is al heel wat losser geworden.