woensdag 27 juni 2012

Geen taart

Een foto van een deel van de zuil bij de ingang van de Penitentiaire Inrichting Lelystad, of wel de PIL, de gevangenis, de petoet, het oranjehotel, de bajes enz. Zelf ben ik nog niet in dat verblijf geweest. Voor een straf, noch voor een bezoek. Zelfs toen drie directieleden van mijn werkgever werden vastgezet wegens fraude, ben ik niet op bezoek geweest. Eigenlijk is het nog een gelukkie als je daar terechtkomt. Ik bedoel, er gaat zoveel mis in de rechtspraak. Het begint al met het boeven vangen. Dat lukt steeds slechter. Een dronken man in elkaar slaan lukt nog wel. Dat kan zelfs een vrouw. Maar voor wie wel gepakt wordt, is de kans klein dat ie veroordeeld wordt. Als een punt of komma verkeerd staat in de aanklacht, blijf je als verdachte buiten de lik. Komt bij dat veel rechters tegenwoordig een taakstraf opleggen. Zo kom je als inbreker vanzelf op nieuwe adresjes terecht of leer je tijdens het uitvoeren van de taakstraf meer interessante situaties en/of mensen kennen.
In het rijtje afbeeldingen op de zuil mis ik wat. Als ik aan de gevangenis denk, dan zie ik de Zware Jongens, die met een vijl de tralies bewerken. Die vijl zat in een taart of een boek. Het kan trouwens ook een ijzerzaag zijn. Er had dus ook een taart of boek afgebeeld moeten zijn. Een fotocamera is verboden. Een videocamera niet, getuige de vele uitzendingen op de tv. Een beeldje uit zo'n video is een snapshot en geen foto. Vandaar. Denk ik.