Al in de jaren 60 geloofden wij, mijn broer en ik, niet de verhalen over het 'achterlijk' Oost Europa i.c. Sovjet Unie, die over ons uitgestrooid werden. We vonden ze toen al erg arrogant. Misschien omdat wij opgevoed werden vanuit het gezegde : eigen roem stinkt.
Toen ik me begin jaren 70 achter het IJzeren Gordijn bevond, werden onze standpunten bevestigd. Meer dan dat, want de sfeer was aanzienlijk vriendelijker, gastvrijer en veiliger dan die in het Westen. Ik waande me weer in de jaren 50, waarin mensen met een bescheiden inkomen en hard werken toch tevreden en gelukkig waren. En vooral : elkaar nodig hadden, Het was niet zo, dat de tieners die ik toen ontmoette per se naar het westen wilden. Dat veranderde pas nadat het vrije reizen ontstond. Toen realiseerden velen zich, dat hun diploma's geld waard waren. Want ja, er werd flink gestudeerd!
Later werden ons vermoeden nogmaals bevestigd. Ik kreeg toen contact met voormalige inwoners van de DDR. In ruil voor een aantal lp's kreeg ik een hoeveelheid vragen van mijn kant over het leven in de DDR beantwoord. Na de val van de muur werden de 'Ossies' (scheldwoord voor DDR inwoners) gediscrimineerd en deed men alsof hun opleidingen lager waren dan die van West Duitsland. Terwijl dat niet het geval was. Maar zelfs na het behalen van de West Duitse diploma's werden zij gediscrimineerd tijdens hun zoektocht naar werk.
Dezelfde arrogante blik heeft het Westen ten aanzien van Rusland. Hopelijk heeft de oorlog in Oekraïne toch nog tot iets positiefs geleid; Oost Europese landen zijn niet achterlijk en helemaal niet zwak. Na de val van De Muur gingen veel westerse bedrijven en instanties op rooftocht door Oost Europa. De 'bevrijde' landen zijn kaalgeplukt door westerse bedrijven.