Er was een periode waarin ik twijfelde over mijn dagelijks werk. Had ik wel het juiste beroep gekozen? In mijn privé leven was ik veel meer met techniek bezig.
Als ik op mijn motorfiets na een dag werken weer naar huis reed, blies de rijwind al veel van de minder leuke momenten van die dag van mij af. Weer thuis was de techniek een welkome afwisseling. Ik kon me helemaal losmaken van mijn werk. Net zoals het vissen dat ik deed. Dat was ook bedoeld om te ontspannen. Helemaal alleen in de natuur. Iets vangen was niet belangrijk. Gewoon zitten, luisteren, peinzen en staren naar een rood puntje in het water. En dan wakker geschud worden door een plots bewegende dobbertje. Verdorie! 😂
Ik kwam tot de conclusie dat beide bezigheden mij toch wel op het lijf geschreven waren. Omgaan met mensen, dat voorop, en het creatief denken zijn wel aan mij besteed. Techniek ook wel, maar dan niet op beroepsniveau. Gewoon voor de leut, maar wel met een enigszins serieuze ondertoon. Maar altijd vanuit het besef geen vakman te zijn. Nee, het was niet het verkeerde beroep. Ik heb er heel veel van geleerd, zonder een geleerde te worden.
