Het sport beminnende Westen heeft zich altijd erg druk gemaakt over doping gebruik in de Oostbloklanden. Maar vlak het Westen niet uit. In Amerika begint het al op school. Als land waar prestaties zwaar wegen, is het gebruik van bijvoorbeeld anabole steroïde onder de sportende jeugd dagelijkse kost. En dan zwijg ik over andere prestatie verhogende middelen. Om die reden heb ik Amerikaanse sporters evenmin vertrouwd. Qua lichaamsbouw vallen ze ook erg op. Als ik mijn hele leven zou sporten, zou ik zonder hulpmiddelen, zo nooit komen uit te zien. Net zo min dat een vrouw door zoveel sport in een man verandert.
In Rusland, ten tijde van de Koude Oorlog, moesten sportievelingen die goed presteerden samen kindjes maken. Daarmee wilden de Communisten de wereld op sportief gebied veroveren. Dat kruizen ging zelfs zover, dat ook astronauten met elkaar verbonden werden (desnoods eerst scheiden) om als fokmachines jonge astronautjes op de wereld te zetten. Zo hoopte de USSR de USA slim af te kunnen zijn.
Met de val van Lance Armstrong, en nog velen zullen volgen, is ook Mart Smeets op z'n arrogante gezicht gegaan. Mart is idolaat van zijn 'Amerikaanse vriend' Lance, maar heeft nooit enig werk gemaakt om de vraag 'Hoe doet ie ut?' beantwoord te krijgen. Smeets beschouwt zichzelf als huisvriend van de familie Armstrong. Dat was veel belangrijker dan de persoon Lance. Mart Smeets hield zich lang op de vlakte, maar is uiteindelijk toch tegen de vlakte gegaan.