Medische fouten

Met minachting voor de medemens

Ook in de medische wereld blijft het mensenwerk en dus worden fouten gemaakt. Dat liet het tv programma Radar ons nog maar eens zien. Die fouten kunnen leiden tot blijvend letsel of zelfs het overlijden van de patiënt. Alsof dat niet erg genoeg is, lukt het in de meeste gevallen niet om genoegdoening (excuses en/of schadeloosstelling) te krijgen. Het probleem is dat er slechts twee verzekeringsinstanties zijn, die alle ziekenhuizen vertegenwoordigen. Bij de verzekeringsinstanties zijn dezelfde mensen aan het werk, die ook in de betrokken ziekenhuizen werken. Belangenverstrengeling noemt men dat. Dat riekt al zwaar naar partijdigheid. Bekend is dat zo'n 80% van de claims niet gehonoreerd worden. Opvallend is dat in bijna alle betrokken dossiers opeens cruciale informatie ontbreekt. Eerder gedane bekentenissen van specialisten ('ik heb een ernstige fout gemaakt') worden door dezelfde specialisten later ontkend. Wie de betrokken deskundigen zijn die de zaak beoordelen, wordt opzettelijk verzwegen. Het komen tot een definitieve uitspraak duurt gemiddeld 5 jaar. Al zijn er ook kwesties bekend die meer dan 10 jaar lopen. Een martelgang dus voor de eisers.
Een fout is binnen 5 minuten gemaakt, maar het uitzoeken en komen tot een regeling duurt jaren. Te gek voor woorden. Er is geen enkele sprake van patiënt of klantgerichtheid. Hoe moeilijk die het ook hebben met de fout. De beide uitgenodigde directeuren van de twee maatschappijen weten hoegenaamd van niets. Dat geeft al aan hoe ver ze van hun eigen werk af staan. Ik vond ze nogal arrogant overkomen. Logisch, want ik ken geen specialist, die niet arrogant is. Vooral het uitgestreken gezicht van meneer de directeur, sprak boekdelen. Hij zat volgens mij gewoon te liegen en quasi meevoelend te zijn.
Het lijkt mij beter om de specialist die de fout gemaakt heeft aan te klagen via de rechter. Hij verstopt zich nu achter zijn verzekeringsmaatschappij en verdwijnt in de anonimiteit. Justitie kan onafhankelijke deskundigen (desnoods uit andere landen) in de arm nemen en na een vooraf vastgestelde termijn, bijv. 6 maanden, een uitspraak doen. Als de volledige informatie niet binnen die termijn opgehoest wordt, is de specialist schuldig en moet de verzekering de geclaimde schadeloosstelling betalen. We moeten af van de huidige situatie waarin medici zich zelf beoordelen en slachtoffers met zoveel minachting behandelen.